ب- اين كه سهواً ترتيب اركان را بهم بزند؛ مثل مقدم كردن دو سجده برركوع. در اين حالت هم نماز باطل است.

ج- اين كه سهواً ركن را بر غير ركن مقدم كند؛ مثل مقدم كردن ركوع برقرائت. در اين صورت چيزى براو نيست وبه نمازش ادامه دهد.

د- اين كه سهواً غير ركن را برركن مقدم نمايد؛ مثل مقدم كردن تشهد بر دوسجده يا مقدم كردن يك سجده برركوع. در اين صورت نمازگزار بايد برگردد، اوّل ركن وسپس اعمال بعد از ركن را انجام دهد ونمازش را تكميل كند، كه ان شاء اللَّه صحيح است.

ه- اين كه سهواً ترتيب بين دو فعل غير ركن را بهم بزند؛ مثل مقدم كردن قرائت سوره برحمد. در اين صورت برگردد وآن دو فعل را طبق تربيب شان بجا آورد. آنچه گفته شد در صورتى است كه وارد در ركن بعدى نشده باشد، اما اگر مثلًا وارد در ركوع شده باشد، به نمازش ادامه دهد وچيزى براو نيست.

در سه حالت اخير يعنى بندهاى (ج) و (د) و (ه)، بعد از نماز، دوسجده سهو بجاآورد؛ بنابر اينكه دوسجده سهو براى هر نوع كمى وزيادى واجب باشد.

3- اگر سهواً ترتيب ركعات نماز را بهم بزند؛ مثل اينكه در ركعت دوم باشد وخيال كند در ركعت سوم است ولذا بجاى حمد وسوره، تسبيحات اربعه را بخواند، يا در ركعت سوم باشد و خيال كند در ركعت دوم است وحمد وسوره وقنوت بخواند، نماز او اشكال ندارد.