برپيشانى باشد كه مانع چسبيدن پيشانى بر محل سجده شود يا در محل سجده چيزى باشد كه سجده برآن صحيح نيست مانند پارچه وغيره، سجده صحيح نيست اما در ساير اعضاى ششگانه سجده اين شرط وجود ندارد واگر حايلى هم در ميان باشد، سجده صحيح است.

4- محل سجده بايد طورى باشد كه پيشانى روى آن استقرار يابد وآرام بگيرد. پس اگر خاك ياگل به قدرى سست باشد كه پيشانى بر آن آرام نگيرد، سجده صحيح نيست واگر سفت باشد كه پيشانى برآن استقرار پيدا كند اشكال ندارد.

5- اگر به پيشانى خاك يا گل بچسبد، بنابر احتياط براى سجده دوم آنرا بايد پاك كرد.

6- در حالت عادى بايد در هنگام سجده كردن، باطن دوكف دست، روى زمين گذاشته شود. اما در شرايط اضطرارى پشت دست هم اشكال ندارد واگر يك يا هردو دست نمازگزار قطع شده باشد، نزديكترين قسمت باقيمانده را بايد بر زمين بگذارد.

7- احتياط واجب اين است كه كف دست را به صورت پهن وگشاده، برزمين نهد پس در شرايط عادى، نهادن تنها سر انگشتان يا نهادن دست مشت شده كفايت نمى‌كند.

8- اما زانوها، نهادن مسمّاى آن برزمين كافى است.

9- نسبت به دو انگشت بزرگ پاهم بنابر اقوا، چه روى آنها برزمين گذاشته شود ياپشت آنها يايكطرف آنها كافى است اگر چه احوط اين است كه سر دو انگشت بر زمين نهاده شود. اگر كسى انگشت بزرگ‌