ونمازش صحيح است ان شاء اللَّه، وهمچنين است در حالت سهو اگر قبل از سربرداشتن ازسجده متوجه شود اما اگر بعد از سربرداشتن از سجده متوجه شود، چيزى براو نيست.

اگر ذكر را دراثناى سربلند كردن يابعد ازآن بگويد، برخى از فقها گفته‌اند: نماز باطل است ولى حكم به بطلان مشكل است واحوط اين است كه به جهت عمل به رأى مشهور، نماز را بعد از اتمام، اعاده كند.

4- سربرداشتن از سجده و نشستن وآرام شدن بدن قبل از خم شدن براى سجده دوم.

5- بنابر احوط مساجد سبعه يااعضاى هفتگانه بايد در محلهاى خود استقرار پيدا كند وتا ذكر را تمام نكرده، اين اعضا را از زمين بلند نكند. پس اگر در اثناى ذكر يكى از اين اعضا را عمداً يا سهواً بلند كرد، بنابر احتياط، اعاده ذكر، واجب ونماز- ان شاء اللَّه- صحيح است. اما در غير حال ذكر، برداشتن يا گذاشتن اين اعضا- به استثناى پيشانى- از روى عمد يا سهو اشكال ندارد اما پيشانى را بنابر احوط در طول مدت سجده نبايد از زمين بردارد.

6- لازم است كه جاى سجده يكسان باشد، پس نبايد محل پيشانى از محل زانوى نماز گزار بيش از چهار انگشت بسته (در حدود 8 سانتى‌متر)، بالاتر ياپايين‌تر باشد، وبنابر احوط اين حالت بين ساير اعضاى سجده مخصوصاً بين آنها ودوزانو نيز مراعات شود.

اما شيب داشتن موضع سجده در صورتيكه خيلى زياد نباشد به گونه‌اى كه نماز گزار را از حالت سجود خارج كند اشكال ندارد،