اسلام براى بناى يك بستر اجتماعى استوار به ما توصيه مى‌كند تا براى برادرانمان احترام كافى قائل شويم، و هيچ گروهى، گروه ديگر را تحقير نكند وهيچ دسته‌اى از زنان دسته‌اى ديگر از زنان را خوار نگردانند.

همچنين قرآن كريم ما را از عيبجويى كردن و گذاشتن القاب بد براى يكديگر، وبدگمانى و تجسّس در كار ديگران و غيبت كردن نهى مى‌كند و ما را به پرهيزگارى دستور مى‌دهد تا به رحمت و توبه دست يابيم.

احكام:

1- بايد فضاى احترام متقابل بر روابط مؤمنان حاكم شود. بنابراين مسخره كردن يكديگر جايز نمى‌باشد، چون اين كار، هتك حرمت ديگران محسوب مى‌شود.

2- از آنجا كه به استهزاء گرفتن ديگران در احساس خود بزرگى وتحقير سايرين ريشه دارد، در دين از آن نهى شده است.

پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله در اين باره فرموده‌اند:

«إنّ اللَّه عزّوجلّ كتم ثلاثة في ثلاثة: كتم رضاه في طاعته، وكتم سخطه في معصيته، وكتم وليّه في خلقه.

فلا يستخفّن أحدكم شيئاً من الطاعات، فإنّه لا يدري في أيّها رضا اللَّه‌

، ولا يستقلنّ أحدكم شيئاً من المعاصي فإنّه لا يدري في أيّها سخط اللَّه، ولا يزرأنّ‌