3- آنچه كه با رفتار، كردار و اخلاق پيوند خورده (مانند آنچه در انجيل مى‌يابيم) كه عمل نكردن به آنها موجب پيوستن به فاسقان مى‌شود.

و از آنجا كه پروردگار ما حق رابيان مى‌كند در حاليكه بهترين جدا كننده (حق از باطل) مى‌باشد، حكم و فرمان تنها از آن اوست و تسليم در برابر غير او جايز نمى‌باشد.

1- حكم الهى‌

قرآن كريم:

1- (يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَوْفُوا بِالْعُقُودِ أُحِلَّتْ لَكُمْ بَهِيمَةُ الْأَنْعَامِ إِلَّا مَا يُتْلَى‌ عَلَيْكُمْ غَيْرَ مُحِلِّي الصَّيْدِ وَأَنتُمْ حُرُمٌ إِنَّ اللَّهَ يَحْكُمُ مَا يُرِيدُ) [1].

«اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! به پيمانها (و قراردادها) وفا كنيد.

چهارپايان (و جنين آنها) براى شما حلال شده است؛ مگر آنچه بر شما خوانده مى‌شود (و استثنا خواهد شد). و به هنگام احرام، صيد را حلال نشمريد. خداوند هرچه بخواهد (و مصلحت باشد) حكم مى‌كند.»

2- (وَكَيْفَ يُحَكِّمُونَكَ وَعِنْدَهُمُ التَّوْرَاةُ فِيهَا حُكْمُ اللَّهِ ثُمَّ يَتَوَلَّوْنَ مِن بَعْدِ ذلِكَ وَمَا أُوْلئِكَ بِالْمُؤْمِنِينَ) [2].

«چگونه تو را به داورى مى‌طلبند؟! در حالى كه تورات نزد ايشان است؛