خانواده، واحدى اجتماعى است كه از ارزشهاى اجتماعى در جامعه اسلامى
پاسدارى مى كند. برجسته ترين اين ارزشها، به رسميت شناختن يكديگر، همزيستى مسالمت
آميز، هميارى وهمبستگى است، وخانه نمونه خانه اى است كه تا حد امكان اين ارزشها را
در چهارچوب نظام خانواده براى افراد آن فراهم آورد.
احكام:
1- خانواده مورد نظر اسلام با بالاترين مراتب هميارى، مهرورزى
وهمبستگى متمايز مى شود كه برخى نمودهاى آن عبارتند از:
الف: ناراحت نشدن افراد خانواده- كه در اينجا منظور دايره بزرگ
خانواده است كه شامل دائى ها وعموها نيز مى شود- از اينكه ديگر اعضا چه با اجازه
وچه بدون اجازه، چه در حضور وچه در غياب صاحب خانه، از غذاهاى خانه ايشان بخورند.
«آيه 61، سوره نور».
ب: مديريت جمعى كارهاى خانه؛ در واقع اين زن خانه نيست كه به تنهايى
بايد تمام مسؤوليتهاى خانه واداره خانواده را به گردن گيرد.
2- براى عملى كردن واقعى ارزشهايى چون هميارى، مهرورزى متقابل
وهمبستگى خانواده ها بايد به كارهاى زير بپردازند:
نخست: تشكيل مجالسى خانوادگى كه بتوان از رهگذر آن مجالس دركارها با
ديگر اعضاى خانواده رايزنى وبراى رفع مشكلات با يكديگر هميارى كرد.
دوم: ايجاد يك صندوق تعاون جهت حمايت يا دادن وام به افراد نيازمند
خانواده، وهمچنين براى فراهم آوردن نيازمنديهاى مشترك مانند كندن چاه، خريد يك
قطعه زمين، ساخت يك خانه تابستانى، بناى يك باب مدرسه براى فرزندان خانواده يا
ساخت مسجد وحسينيه ومانند اينها.
سوم: تأسيس شركتهاى درآمدزا براى درآمدزايى خانواده وايجاد فرصتهاى
شغلى براى جوانان ودستيابى به هميارى اقتصادى درچهارچوب خانواده.
چهارم: تشكيل هيأتى براى تصدى امور خيريه وحمايت از نيازمندان جامعه
ونشر فضايل انسانى وامر به معروف ونهى ازمنكر.