در توبه سفارشها و آدابى وجود دارد كه در احاديث شريف آمده وپاره‌اى از آنها را نقل مى‌كنيم و از خداوند مى‌خواهيم كه به ماتوفيق عمل به آنها را عنايت فرمايد:

1- معاويه بن وهب مى‌گويد: از امام صادق‌عليه السلام شنيدم كه مى‌فرمود:

«إذا تاب العبد توبة نصوحاً أحبّه اللَّه فستر عليه في الدنيا والآخرة، قلت: وكيف يستر عليه؟ قال: ينسي ملكيه ما كتبا عليه من الذنوب، ويوحي إلى‌جوارحه: اكتمي عليه ذنوبه، ويوحي إلى بقاع الأرض: اكتمي ما كان يعمل عليك من الذنوب، فيلقى اللَّه حين يلقاه وليس شي‌ء يشهد عليه بشي‌ء من‌الذنوب‌

» [1].

«اگر بنده‌اى توبه خالص كند خداوند او را گرامى داشته و در دنيا و آخرت، گناهانش را بپوشاند. گفتم: چگونه بر اومى پوشاند؟ فرمود: خداوند فراموشى مى‌دهد دو فرشته‌اش را از آنچه براى او از گناهان نوشته‌اند، و به اعضاى بدنش وحى مى‌كند كه گناهانش را كتمان‌كنند، و به اطراف زمين وحى مى‌كند كه مخفى كنيد آن گناهانى را كه بر روى شما انجام داده است. پس او خدا را ملاقات مى‌كند در حاليكه‌چيزى نيست كه به گناهان او شهادت دهد.»

2- حضرت على‌عليه السلام فرمود:

«تعطّروا بالاستغفار لا تفضحنّكم روائح الذنوب‌

» [2].

«خود را با استغفار عطرآگين سازيد تا بوهاى گناهان شما را رسوا نسازد.»

3- از امام صادق‌عليه السلام از پدرانش روايت شده است كه پيامبر خداصلى الله عليه وآله فرمود:

«أربع من كن فيه كان في نور اللَّه الأعظم: من كان عصمة أمره شهادة أن لا إله إلّا اللَّه وأني رسول اللَّه‌صلى الله عليه وآله، ومن إذا أصابته مصيبة قال: إِنّا للَّهِ وَإِنّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ‌، ومن إذا أصاب خيراً قال: الحمد للَّه ربّ العالمين، ومن إذا أصاب خطيئة قال: استغفر اللَّه‌وأتوب إليه» [3].

«چهار چيز است كه در هر كس باشد، در نور اعظم خداوند قرار مى‌گيرد:

1- هركه اساس زندگى او شهادت به يگانگى خدا و رسالت من باشد.

2- كسى كه اگر مصيبتى به او رسد «انّا للَّه وانّا اليه راجعون‌» بگويد.

3- كسى كه اگر خيرى به او رسد «الحمد للَّه ربّ العالمين‌» بگويد.

4- و كسى كه اگر خطايى مرتكب شود، «استغفر اللَّه واتوب اليه‌» بگويد.»

4- پيامبر خداصلى الله عليه وآله فرمود:

«صاحب اليمين أمير على صاحب الشمال، فإذا عمل العبد سيّئة قال صاحب‌اليمين لصاحب‌الشمال: