بازگردانده شود، زيرا آب پاك به همه اجزاى نجس رسيده و آن را پاك ساخته است.

اين مسأله فروعى دارد كه بيان مى‌شود:

الف- اگر روغن نجس شده و يا هر ماده روغنى نجس شده ديگر در آب پاك جوشان، ذوب‌وآب شود، پاك مى‌گردد در صورتيكه كاملًا با آب مخلوط شده باشد هر چند به طور كامل درآب، مستهلك نشده باشد.

امّا اگر آب در ماده روغنى نجس شده مستهلك شود يعنى آب، مضاف شود و از نظر مردم‌آب مطلق گفته نشود، آب نيز نجس مى‌گردد و همين حكم جارى است نسبت به گلاب، خورشت وشيره خرما و غيره.

ب- اگر در خورشت يا روغن مايع، حيوانى كه خون جهنده دارد، بميرد، بنابر احتياطبايد از آن به طور مطلق اجتناب شود زيرا دراين حكم روايات صريح وارد شده است، و نيز ازروايات اجتناب از مردار همين حكم فهميده مى‌شود و ديگر اينكه ذوب شدن آن در آب داغ، مانع از اين نمى‌شود كه اجزاى مردار در آن وجود داشته باشد.

ج- روغن خوك، يا هر ماده‌اى كه از نجس العين گرفته شده باشد، اگر در آب پاك‌جوشان انداخته شود، سپس به حالت اوّل خود بازگردانده شود، به نجاست و حرمت خودباقى مى‌ماند.

د- اگر آب مضاف نجس شده تبخير شود، بخار آن- چون استحاله شده- پاك مى‌باشد.

ه- اگر مايع نجس مانند خون يا روغن نجس، حرارت زياد داده شود و تقطير شود ولى‌هنوز استحاله صورت نگرفته و كاملًا مستهلك نشده باشد، بر نجاست خود باقى مى‌ماند وتنها در صورتى پاك مى‌شود كه كاملًا مستهلك شده و از حالت سابق خود خارج گردد.

احكام تغيير يافتن آب‌

آب متغيّر آبى است كه بر اثر نجاست، يكى از صفات سه‌گانه، يعنى مزّه يا بو ويا رنگ آن‌عوض شود. مسأله تغيير يافتن آب فروعى دارد كه بيان مى‌شود:

1- اگر چيز نجس مانند ادرار، خون و مردار به آب كثير برسد و يكى از اوصاف سه‌گانه آن‌تغيير يابد، آن آب نجس مى‌شود.

2- فقها گفته‌اند: اگر در كنار بركه‌اى، مردار بيفتد و بوى آن بر بوى آب يا بر مزّه آن تأثيربگذارد امّا خود لاشه در آب متلاشى نشده باشد، آن بركه نجس نمى‌شود، ولى احتياط اين است‌كه از آن اجتناب شود زيرا ظاهر روايات و همچنين آيه‌ (وَالرُّجْزَفَاهْجُرْ [1] آن را شامل مى‌شود.