باطل مى‌شود. (جزئيات اين‌مسأله قبلًا در فصل مقدّمات نماز بيان شد)

2- شرايط نماز امور مربوط به وقت، قبله، لباس نمازگزار، مكان نماز، پاك بودن لباس ومكان، مباح بودن آنها و نظاير آن‌مى‌باشد.

دوّم- باطل شدن طهارت:

1- خارج شدن ادرار، يا مدفوع، يا باد [1]، يا منى و يا خون حيض‌ [2] در هنگام نماز، نماز را باطل مى‌كند زيرا طهارت نمازگزارباطل مى‌شود.

2- در باطل شدن طهارت، فرقى وجود ندارد كه در اوّل يا وسط يا آخر نماز اتّفاق بيفتد.

3- همچنين فرقى نيست كه از روى عمد، يا سهو و يا اضطرار رخ دهد. البتّه مسلوس‌ [3] ومبطون‌ [4] و مستحاضه از اين حكم استثناشده‌اند كه قبلًا احكام آنها بيان گرديده است.

4- اگر سلام نماز را فراموش كند و سپس از او حدث صادر شود، چنانچه قبل‌از آن كه صورت نماز از بين برود، طهارت او باطل‌شود، بنابر احوط نماز را اعاده نمايد امّا اگر بعداز آن كه صورت نماز از بين برود، حدث صادر شده باشد مانند اينكه از جايش‌برخاسته و سپس حدث صادر شده باشد يا اينكه به گمان اينكه نماز پايان يافته، براى مدّت طولانى، مشغول تعقيب بوده به گونه‌اى‌كه موالات نماز از بين رفته باشد، دراين صورت بنابر اقوى نماز او صحيح است و بنابر احتياط دو سجده سهو بجا آورد و احتياطمستحب آن است كه در عين حال، نماز را اعاده نمايد.

5- اگر بعداز سلام، شك كند كه آيا در بين نماز، طهارت او باطل شده است يا نه، بنا را بر عدم بطلان بگذارد و نمازش صحيح‌است.

6- اگر به طور اختيارى بخوابد و بعداز آن شك كند كه آيا خوابش در بين نماز بوده يا بعداز آن، بنا را براين بگذارد كه بعداز كامل‌كردن نماز، خوابيده است.

7- امّا اگر به طور قهرى و غير اختيارى به خواب رود و سپس شك كند كه خوابش بعداز نماز بوده يا در بين آن، واجب است نمازرا اعاده نمايد.

8- همچنين اعاده نماز واجب است در صورتيكه خود را در حالت سجده در خواب ببيند ونداند كه آيا در سجده نماز به خواب‌رفته يا در سجده شكر بعداز نماز.