نام کتاب : يس اسماى حسناى الهى نویسنده : مدرسى، سيد محمد تقى جلد : 1 صفحه : 409
درباره دعا
خوب است در پايان بحثمان، وبه مناسبت پايان يافتن ماه مبارك رمضان،
بحثى در بارهى دعا و طلب آمرزش از خداوند داشته باشيم. گاهى موقعيّتهايى پيش
مىآيد كه بهترين موقعيت براى دعاست. مثلًا شب عيد فطر. بنا بر روايتى: خداوند به
تعداد كسانى كه در همهى ماه مبارك رمضان آمرزيده است، در آن شب، بشر را مىآمرزد.
يك وقت نشود در چنين شبهايى قرار بگيريم و از فيضگيرى و بهرهمندى آن محروم
بمانيم.
/ ب
عيد فطْر؛ روز شروع از سرِ سطْر!
روزهايى مثل روز عيد فطر و عيد قربان و يا روز جمعه، به اين خاطر عيد
به حساب مىآيند كه بشر قبل از آن روزها، از گناهانش بيرون آمده و مانند روزى شده
است كه تازه از مادر زاده شده است. اگر جمعه عيد است، چون شب جمعه، خدا انسان را
مىآمرزد و روز جمعه انسان از نو شروع مىكند.
«عيد» يعنى برگشتن و از نو شروع كردن. در هر شب جمعه، خداوند
فرشتهاى را مامور مىكند از آغاز تا پايان شب ندا سر دهد كه: «هر كسى كه گناهكار
است، حاجت دارد، اسير است، مريض است، بيايد! بيايد و هر چه مىخواهد، بگيرد و
برود!»[1]
افرادى كه شب جمعه استغفار مىكنند، خدا آنها را مىآمرزد و آنها
استينافِ عمل مىكنند؛ يعنى از نو شروع مىكنند. پروندهشان صاف و پاك مىشود.
به عيد «قربان» يا «اضحى» هم عيد مىگويند؛ چون خداوند حاجىها و
بقيّه را، در عصر روز عرفه آمرزيده است و به حاجىها و سايرين مىگويند:
[1] -/ وسائل الشيعة، ج 5، ص 73 (كتاب الصلاة، ابواب صلاة الجمعة،
باب 44) ح 1 و 3.
نام کتاب : يس اسماى حسناى الهى نویسنده : مدرسى، سيد محمد تقى جلد : 1 صفحه : 409