جنبه‌هاى جسمى در درجه‌اى بالا قرار دارد؛ اما بعد از گذشت چند سال از عمر و پايان جوانى، تغييراتى در بدن او و سلّول‌هايش ايجاد مى‌شود. چنان كه گفته‌اند، روزانه هزاران سلول از بين مى‌روند. خداى متعال حدود هشتاد ميليون سلّول را براى مغز آفريده است كه به مرور زمان از تعداد آن‌ها كاسته مى‌شود؛ به خصوص در موقع اضطراب يا ناراحتى‌هاى زياد، تعداد زيادى از اين سلّول‌ها از بين مى‌رود.

سوسمار كودك‌خوار!

نقل مى‌كنند: در گذشته‌هاى دور، سوسمارى كودك يك عرب بيابانى را به دهان گرفت و به لانه‌اش برد. پدر كودك خود را به لانه‌ى حيوان رساند؛ ولى توان انجام كارى را نداشت. از آن بالا صداى خورد شدن استخوان‌هاى بچّه را كه در دهان سوسمار قرار گرفته بود، مى‌شنيد. پدرْ كه خم شده بود و اين صحنه را تماشا مى‌كرد، چنان متأثّر و ناراحت شد كه ديگر نتوانست كمر خود را راست كند و از آن پس همانند پيرمردان با كمر خميده رفت و آمد مى‌كرد. در توجيه اين مسأله مى‌گويند: گاهى به يك باره برخى سلّول‌هاى مغز سوخته و از بين مى‌روند.

ديده‌ايد كه اگر كسى به مصيبتى گرفتار شود يا مشكلِ حادّى برايش پيش آيد، بعد از مدتى در اثر اين مشكلات و مصيبت‌ها چنان شكسته و پير مى‌شود كه گويى پيرمردى چندين ساله است. البته اين پيرى و فرسودگى كه به يكباره و در اثر برخى ناراحتى‌ها به وجود مى‌آيد با پيرى كه در اثر گذشت زمان و كم شدن عمر پديد مى‌آيد، متفاوت است.

مراد از واژه‌ى «فى الخلق» هم يعنى تمام اعضاى بدن؛ از جمله مغز، اعصاب، چشم و ساير اعضاى بدن همگى ضعيف و فرسوده خواهند شد؛ گر چه اعصاب نقش مهمى در بدن دارد و ساير اعضاى بدن به‌گونه‌اى با