جهنم به دور هستند، آن قدر كه حتى صداى خش خشى از آن هم نمى‌شنوند. آنها در بهشت خداوند هستند و هر چه بخواهند جاودانه برايشان مهياست.

از وحشت بزرگ بيمى به دل راه نمى‌دهند. در آنجا فرشتگان به استقبالشان مى‌آيند و مى‌گويند: اى بندگان خاص خدا! اين همان چيزى است كه به شما وعده داده شده بود.

در آن روز وحشتناك خداى تعالى بساط آسمان را جمع مى‌كند آن سان كه طومار كاغذى را درهم مى‌نوردد. بدين گونه خدا مردمى را كه به ديار عدم برده بود بازمى‌گرداند. اين وعده خداست و خدا به وعده خود عمل خواهد كرد.

شرح آيات

وحدت رسالت پيامبران‌

[92] با آن كه مردم از جهت وابستگيها و پيوندهايشان مختلف‌اند و هر يك خود را به رسولى يا امامى وابسته مى‌داند ولى در ملأ اعلى به اين وابستگيها توجهى نمى‌شود، مهم در آنجا عمل صالح است. آن هم عملى كه از روى اخلاص تمام براى خدا انجام گرفته باشد و در سايه يك وابستگى مشروع و خدايى بوده باشد. عمل گاه ميان دو برادر جدايى مى‌افكند و ميان دو بيگانه دوستى ايجاد مى‌كند.

صبر ميان اسماعيل و ادريس و ذو الكفل دوستى افكند، در حالى كه ادريس در يك جا مى‌زيست و اسماعيل در جاى ديگر و هر يك در زمانى ديگر.

قرآن بار ديگر مسئله مسئوليت را مطرح مى‌كند و مردم را به شكستن بت نفس اماره فرا مى‌خواند كه ميان آنها و مسئوليتشان فاصله مى‌افكند. يكى از اين گونه بتان بتهاى قبيلگى است.

/ 375 بعضى از مردم از مسئوليتهاى خود در زندگى مى‌گريزند به اين اعتقاد كه دينى كه بدان معترف‌اند و به عقايد آن متمسك از دين ديگر و عقايد دينى ديگر برتر است. و پيامبرشان بر ديگر پيامبران فضيلت دارد. يا امامشان را بر امامهاى ديگر