22 [قصيّا]: يعنى دور و قاصى خلاف دانى (نزديك) است.
25 [جنيّا]: جنى به معنى مجنّى است از «جنى الثمر» يعنى چيدن ميوه.
27 [فريّا]: عظيم و بزرگ.
/ 30
اى كاش پيش از اين واقعه مرده بودم
رهنمودهايى از آيات
در دو مبحث پيش، از رابطه انسان و پدر و مادرش سخن آورديم، و گفتيم
كه بايد كه اين رابطه در چهارچوب تقوى باشد، زيرا محور اساسى در زندگى بشر بايد
عبوديت مطلق در برابر خداى سبحان باشد. ولى اين سؤال مطرح مىشود كه چرا بايد
رابطه با پدر و مادر بلكه كليه روابط ما در چهار چوب تقوا و عبوديت باشد؟ جواب اين
است كه
اولا: سنت حيات و طبيعت آن اين است كه هر چيزى از خداست و براى
خداست. يعنى زندگى طبيعى و فطرى قائم به عبوديت مطلقه در برابر خداست. پس بايد
روابط ما انعكاسى از زندگى طبيعى و موجود در عالم وجود باشد.
چه كسى مرا فرزند عطا كرده؟
/ 31 و چه كسى مقدر كرده كه اين طفل نمو كند؟
چه كسى است كه اين نعمت را اگر خواهد ارزانى مىدارد؟ آيا جز خدا