عَنِ الْيَمِينِ وَ الشَّمائِلِ‌- از راست و از چپها.» شايد يمين در سياق از آن جهت به لفظ مفرد يمين در مقابل لفظ جمع شمايل آمده است كه گاه طرف راست مبدأ حركت در نظر گرفته مى‌شود كه در اين صورت طرف چپ عنوان پايان آن را پيدا مى‌كند، و حركت از يك مكان آغاز مى‌شود ولى در جاهاى مختلف پيش مى‌رود.

سُجَّداً لِلَّهِ وَ هُمْ داخِرُونَ‌- كه سجده كنندگان به خدايند و نسبت به او خضوع و فروتنى نشان مى‌دهند.» هر چيز به خدا سجده مى‌كند و كوچكى و خضوع و خشوع خود را ابراز مى‌دارد، در صورتى كه آن را چنان مى‌بينيم كه گويى ايستاده است، از آن روى كه تنها سايه‌هاى آن حركت مى‌كند، ولى در واقع به خدا سجده مى‌كند و به تسبيح او مى‌پردازد و نسبت به اوامر او فرمانبردار است،/ 69 و در سجود معنايى است كه ما آن را از خضوع در نمى‌يابيم، و آن معنى فعل است.

[49] و به همان كه جماداتى كه در پيرامون آنها سايه‌ها در حركت است و خود ظاهرا بى‌حركت به نظر مى‌رسند، ولى آنها به خدا سجده مى‌كنند، و چنينند نيز زندگان در زمين و فرشتگان در آسمان.

وَ لِلَّهِ يَسْجُدُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ مِنْ دابَّةٍ وَ الْمَلائِكَةُ وَ هُمْ لا يَسْتَكْبِرُونَ‌- و به خدا سجده مى‌كند آنچه در آسمانها و زمين است از جنبندگان و فرشتگان، و آنان استكبار نمى‌كنند.» با وجود آن كه از ما بشر كه خود بزرگ بينيم و در مقابل اراده خدا به چالش مى‌پردازيم، بسيار بزرگترند.

[50] و هر چيز از پروردگار خودش كه مى‌داند ما فوق او و قاهر نسبت به او است مى‌ترسد.

يَخافُونَ رَبَّهُمْ مِنْ فَوْقِهِمْ‌ از پروردگار خويش بيم دارند از بالاى خود.» عذاب از بالا فرود مى‌آيد، و نيز چنين است پاداش، و پروردگار ما گفته‌