وَ مِنْ أَصْوافِها وَ أَوْبارِها وَ أَشْعارِها- و از پشمها و كركها و موهاى آنها.» يعنى پشمهاى گوسفند و كركهاى شتر و موهاى بز.

أَثاثاً- وسايل مورد نياز خانه.» همچون فراش و فرش و چيزهاى پوشيدنى كه انسان از آنها بهره‌بردارى مى‌كند.

وَ مَتاعاً إِلى‌ حِينٍ‌- و كالاهايى كه به مقتضاى فصل از آنها استفاده مى‌كنيد.» [81] اينها بود نعمت مسكن و كالاهاى انسان كه بشر را از تغيير يافتن سرما و گرما حفظ مى‌كرد، و سايه‌هاى درختان در گرماى نيمروز عابران از صحرا را از گرماى وسط روز محفوظ مى‌دارد، و غارها وسيله‌اى براى حمايت كردن از انسان در برابر سرما و گرما است و او را از وحوش و درندگان دور نگاه مى‌دارد.

وَ اللَّهُ جَعَلَ لَكُمْ مِمَّا خَلَقَ ظِلالًا- و خدا براى شما از آنچه آفريده است سايه‌ها پديد آورد.» همچون درختانى كه خدا آنها را در زمين كاشته است تا مردمان در سايه آنها به آسايش برسند.

وَ جَعَلَ لَكُمْ مِنَ الْجِبالِ أَكْناناً- و خدا براى شما در كوه‌ها خانه‌هايى پديد آورد.» يعنى جاهايى كه خود را در آنها پوشيده و پنهان نگاه داريد.

وَ جَعَلَ لَكُمْ سَرابِيلَ تَقِيكُمُ الْحَرَّ وَ سَرابِيلَ تَقِيكُمْ بَأْسَكُمْ‌- و براى شما پديد آورده است لباسهايى را كه سبب نگاهدارى شما از گرما است، و لباسهايى كه شما را از گزند و شدت ضربه‌هايى كه به يكديگر وارد مى‌آوريد حفظ مى‌كند.»/ 105 كَذلِكَ يُتِمُّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تُسْلِمُونَ‌- بدين گونه نعمت خود را بر شما تمام مى‌كند تا مگر تسليم شويد و اسلام آوريد.» خدا با رحمت گسترده خويش بدين گونه انسان ضعيف را احاطه مى‌كند،