اين فتنه در خارج انعكاس مى‌يابد و سبب اختلافات شديدى ميان امت اسلامى مى‌شود، يعنى ميان آنان كه پيرو خط اصيل دينى هستند و آنان كه از غرب تأثير پذيرفته‌اند يا از شرق. و گاه نيز ميان تأثير پذيرفتگان از بيگانه اختلافات پديد مى‌آيد و اين خود يكى از مظاهر بزرگ فساد است و موجب مى‌شود كه جامعه اسلامى ثبات خود را از دست بدهد.

[74] و واجب است كه مسلمانان در مسير ايجاد ارتباط حقيقى بر مبناى ايمان تلاش كنند.

وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ الَّذِينَ آوَوْا وَ نَصَرُوا أُولئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ كَرِيمٌ‌ آنان كه ايمان آورده‌اند و مهاجرت كرده‌اند و در راه خدا جهاد كرده‌اند و آنان كه جايشان داده‌اند و ياريشان كرده‌اند به حقيقت مؤمنان‌اند. آمرزش و روزى نيكو از آن آنهاست.» [75] مؤمنان حقيقى همان مهاجران اوليه‌اند ولى كسانى كه از آن پس مهاجرت كنند در صورت جهاد فى سبيل اللَّه از مؤمنان به حساب خواهند آمد.

وَ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْ بَعْدُ وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا مَعَكُمْ فَأُولئِكَ مِنْكُمْ‌ و كسانى كه بعدا ايمان آورده‌اند و همراه شما جهاد كرده‌اند از شما هستند.» وجود علاقه ايمانى، ديگر علاقات را چون خويشاوندى و علاقات طبيعى را كه اسلام به آنها اهتمام مى‌ورزد لغو نمى‌كند.

وَ أُولُوا الْأَرْحامِ بَعْضُهُمْ أَوْلى‌ بِبَعْضٍ فِي كِتابِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْ‌ءٍ عَلِيمٌ‌ به حكم خدا خويشاوندان به يكديگر سزاوارترند و خدا بر هر چيزى داناست.»