مؤمنان بحق كسانى هستند كه مهاجرت كرده‌اند و رسول اللَّه را يارى كرده‌اند. اما كسانى كه پس از نيرومند شدن/ 100 اسلام مهاجرت كرده‌اند آنان هم در زمره مهاجران اوليّه‌اند. همه اين علايق و روابط معنوى و دينى و جهادى مانع روابط و علايق خويشاوندى نمى‌شود كه البته آن روابط هم بايد مرعى داشته شود. زيرا خدا به هر چيزى داناست.

شرح آيات

اسلام در حق اسيران چگونه سفارش مى‌كند

[70] براى اين كه اسيران شخصيت از دست داده خود را باز فرا چنگ آورند و به آينده خود اميدوار شوند و نه تنها به ظاهر بلكه به حقيقت و از ته قلب ايمان بياورند، پيامبر ما از سوى پروردگار مورد خطاب واقع مى‌شود كه

يا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِمَنْ فِي أَيْدِيكُمْ مِنَ الْأَسْرى‌ إِنْ يَعْلَمِ اللَّهُ فِي قُلُوبِكُمْ خَيْراً يُؤْتِكُمْ خَيْراً مِمَّا أُخِذَ مِنْكُمْ‌ اى پيامبر! به اسيرانى كه در دست شما هستند بگو: اگر خدا در دلهايتان نشان ايمان ببيند، بهتر از آنچه از شما گرفته شده، ارزانيتان خواهد داد.» يعنى اگر مال ناپايدار دنيا از شما گرفته شده ولى در عوض چيز ديگرى به شما داده شده كه ارزش آن بسى بيشتر از چيزى است كه از دست داده‌ايد به زودى در اثر ايمان صادقانه و عمل صالح در سايه اسلام شما را نعمت مادى و معنوى بسيار ارزانى خواهد داشت.

وَ يَغْفِرْ لَكُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ‌ مى‌آمرزدتان و خدا آمرزنده و مهربان است.» پس بهتر اين است كه درون و روح خود را اصلاح كنيد و به ظواهر ايمان بسنده نكنيد.

[71] اگر خود را عميقا اصلاح نكردند و نفاق ورزيدند، خدا دانا و حكيم است. اما پيامبر نبايد از بيم خيانت بر آنان سخت گيرد زيرا علم و حكمت خدا