بشارت براى چه كسى؟

[64] براى مؤمنان بشارت است به زندگى ايمن از هر ناخوشايند در دنيا و برتر از آن در آخرت.

لَهُمُ الْبُشْرى‌ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ فِي الْآخِرَةِ لا تَبْدِيلَ لِكَلِماتِ اللَّهِ‌ بشارت است ايشان را در دنيا و آخرت سخن خدا دگرگون نمى‌شود.»/ 415 خداى تعالى در عالم وجود سنتهايى نهاده است و از جمله آن سنتها اين است كه به مؤمنان يك زندگى امن و سرشار از خوشبختى و سعادت ارزانى شود.

خداوند هرگز اين سنت را دگرگون نمى‌سازد.

ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ‌ اين است كاميابى بزرگ.»

عزت از آن كيست؟

[65] از آنجا كه عاقبت نيك از آن پرهيزگاران است وصول به اين عاقبت مستلزم عبور از دشواريهاى بزرگ است و از آن جمله پيكارى است كه مى‌خواهد در قلوب مؤمنان از طريق در هم ريختن كاخ آمالشان نوميدى بيافريند و چنان وانمايد كه ظالمان بر آنان چيره شوند، ولى نه چنين است خداى تعالى چنين بشارت مى‌دهد

وَ لا يَحْزُنْكَ قَوْلُهُمْ إِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِيعاً هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ‌ سخن آنان تو را محزون نسازد، عزت به تمامى از آن خداست. اوست كه شنوا و داناست.» ولى اين بشارت از آن كسانى است كه در وجودشان صفات اولياء خدا باشد در نصوص اسلامى آمده است كه

از امير المؤمنين على بن ابى طالب (ع) پرسيدند معنى اين سخن پروردگار چيست: «آگاه باشيد كه بر دوستان خدا بيمى نيست» و نيز پرسيدند كه اولياء خدا چه كسانى هستند. امير المؤمنين فرمودند: «اولياء خدا قومى هستند كه در