از آنجا كه منافقان به خدا و ارزشهاى الهى واقعا ايمان نمىآورند
نمىتوانند از ايمان ديگر مردم و از فداكاريهاى ايشان در راه ايمان و به انگيزه
ايمان تصورى صحيح داشته باشند، بنا بر اين مىبينى كه چون مؤمنان از روى صدق عقيدت
صدقهاى مىدهند، آنان را به ريا كارى متهم مىكنند و بر فقرا فقر و پاكدامنىشان
را عيب مىگيرند. خداوند نيز منافقان را به مسخره مىگيرد و آنان را وعده عذابى
دردناك مىدهد.
فرقى نمىكند چه رسول اللَّه برايشان آمرزش خواهد و چه نخواهد،
آمرزشى