هم چنان سياق سخن در بيان فسادى است كه يهود و نصارا را به سبب
تقليدهاى كوركورانهشان از احبار (كاهنان) و راهبان (كشيشان) رسيد. از جمله اين
فسادها يكى آن بود كه با دين خدا كه نور و روشنايى الهى است مخالفت ورزيدند ولى
اين مخالفت مذبوحانه در برابر قدرت و هيمنه آيين الهى بس ناچيز است و خدا نور خود
و آيين خود را به كمال خواهد رسانيد.
خداى تعالى پيامبر خود را براى دو منظور فرستاد يكى «هدايت» يعنى
تكامل عقلى و روحى بشر و يكى «دين حق» يعنى سلطه حق و عدالت در ميان مردم و چون
هدف اين است همواره حق و هدايت با همه تلاش و توطئه مشركان پيروز خواهد شد.