روى مىآورند مستكبرانى كه با فقرا عداوت مىورزند با آنان به رقابت
برمىخيزند و همين امر را وسيله عدم ايمان به خدا قرار مىدهند ولى بر رسول است كه
در برابر مؤمنان فروتنى مىكند و آنان را به آمرزش وعده دهد.
/ 77 در اين آيات خداى تعالى به طور وضوح راه و روش مؤمنان را از
كافران مشخص مىنمايد.
شرح آيات
اصحاب رسول
[51] در جوامع بشرى همواره گروهى هستند كه از عاقبت كار خود
بيمناكند و اينان هستند كه دعوت پيامبران را اجابت مىكنند. بر پيامبر است كه آنان
را بجويد و از عواقب ضلالت- بىآن كه به وضع طبقاتى يا رنگ پوست و يا موضع فرهنگى
آنها توجه داشته باشد، بر حذر دارد.
وَ أَنْذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخافُونَ أَنْ يُحْشَرُوا إِلى
رَبِّهِمْ لَيْسَ لَهُمْ مِنْ دُونِهِ وَلِيٌّ وَ لا شَفِيعٌ
آگاه ساز به اين كتاب كسانى را كه از گرد آمدن بر آستان پروردگارشان هراسناكند كه
ايشان را جز او هيچ ياورى و شفيعى نيست.» مراد از «ياور» همانهايى هستند كه افراد
بشر آنها را در دنيا به رهبرى و پيشوايى خود برمىگزيند و در سايه آنها مىآرامد
ولى در آخرت به او سودى نمىرسانند. زيرا در آن جهان هيچ كس نيست كه ارادهاش را
بر خداى سبحان تحميل كند يا شفيعى وجود ندارد كه از كسى شفاعت كند زيرا خداوند
حاكم مطلق است. بنا بر اين چون رسولان هشدار دادند وظيفه انسان ترس از خداست ولى
اين ترس به معنى جمود و گريز نيست بلكه هدف آن پرهيزگارى است.
لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ باشد كه پرهيزگارى پيشه
كنند.» پرهيزگارى يك عمل مثبت است براى خلاص از عاقبت سوء، در سراى آخرت.
[52] مؤمنان در يك حزب متشكلاند و معيار آنها عمل صالح است بدون