ورزد نسلهاى بعد معذور نخواهند بود و نمىتوانند بگويند كه ما تابع
نسلهاى پيشين خود بودهايم. اين آيه ما را از تقليد بر حذر مىدارد.
/ 490 [174] پروردگار داناى ما اين حقايق را به ما تذكّر مىدهد تا
به فطرت خود باز گرديم و گوهر انسانى در وجود ما شكل گيرد و پرده غفلت از برابر ما
به يك سو شود و بندهاى تقليد گسسته گردد.
وَ كَذلِكَ نُفَصِّلُ الْآياتِ وَ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ-
آيات را اين چنين به روشنى بيان مىكنيم، شايد باز گردند.»