160 [فانبجست]: انبجاس، خروج آب جارى است اندك اندك و انفجار خروج
آن است به فراوانى و آب ابتدا اندك اندك از سنگ بيرون مىآيد و آن گاه به فراوانى
بيرون مىجهد.
[الغمام]: ابرهاى سفيد نازك.
163 [يعدون]: با صيد حرام به تجاوز مىپردازند.
166 [عتوّا]: رويكرد به زشتترين گناهان است و «عاتى» زياده گنه
پرداز است و «الليل العاتى» به شبى گفته مىشود كه بسيار تاريك است.