معناى واژه‌هاآية الله العظمى السيد محمد تقي المدرسي(دام ظله)، تفسير هدايت - مشهد، چاپ: اول، 1377.

1 [ينكثون‌]: شكستن پيمانى كه وفاى به آن ضرورى است.

137 [يعرشون‌]: مى‌سازند. گفته مى‌شود: «عرش مكّة» يعنى بناى آن.

/ 420

خدا بندگان خود را اينچنين به نيروى غيبى خود يارى مى‌كند

رهنمودهايى از آيات

و اين صحنه ديگرى است از صحنه‌هاى كشاكش ميان نبوت و ارتجاع جاهلى. آنجا كه خدا مى‌خواهد آل فرعون را از طريق شكستن غرورشان و خوار داشتن نفوس پر نخوتشان و مبتلى كردنشان به مصايب و مشكلات هدايت كند.

ولى آنان بر خود باليدند و پنداشتند كه خير و رفاه از جانب خودشان است و شر و مصايب از بدشگونى موسى است و نمى‌توانستند بفهمند كه هر خيرى و شرى از خداست و به مقتضاى اعمال بندگان به آنها مى‌رسد.

چون اين وسيله در هدايت ايشان مؤثر نيفتاد، حتى تصريح كردند كه اين معجزات را (چون اژدها شدن عصا و يد بيضا و ديگر مصائب و مشكلات كه بر سر آنها آمد) به هيچ مى‌انگارند و به رسول خدا موسى، ايمان نمى‌آورند آن گاه عذاب خدا بر آنان نازل شد.