مى‌داشت نابود گرديد و بطلانش براى همگان واضح گرديد.

فرعون و قومش گريختند و خوار شدند. نخستين كسانى كه عظمت معجزه موسى را دريافتند جادوگران بودند و به سجده درآمدند و فرياد برآوردند كه به پروردگار عالميان، پروردگار موسى و هارون ايمان آوردند. فرعون بر خود بلرزيد و دانست كه جادو و مكر به كارش نيايد بايد راه ديگر برگزيند و سلاح برگيرد، سلاح ترور فكرى و جسمى. پس بر جادوگران خشم گرفت و گفت: آيا پيش از آن كه از من اجازه بگيريد به موسى ايمان آورديد، سپس به همان اتهامى كه همه طاغوتان مخالفان و معارضان خود را متهم مى‌سازند ايشان را متهم نمود و گفت كه قصد آشوبگرى و توطئه عليه امنيت مملكت دارند و مى‌خواهند مردم را از وطن خود آواره سازند و تهديد كرد كه به زودى همه را بر دار خواهد كرد.

/ 409 مؤمنان با سينه‌اى گشاده تهديدهاى او را پذيرا شدند و گفتند كه مرگ همانند پلى است براى عبور به نزد خدا و اين تهمت تهمتى است باطل، مى‌خواهى ما را عذاب كنى زيرا به آيات پروردگارمان ايمان آورده‌ايم؟ سپس از خداى تعالى خواستند كه ايشان را به صبر و شكيبايى يارى دهد و سرانجامشان نيكو گرداند.

بدين گونه بر صحنه ديگرى از صحنه‌هاى مبارزه حق و باطل پرده مى‌افتد.

شرح آيات

توكّل به خدا، سرّ عظمت‌

[117] موسى كه با اين سركشى جاهلانه سترگ با سحر و جبروت خويش به رقابت برخاست هرگز به قدرت شخصى خود كارى سامان نداد بلكه با قدرت معنوى و با توكّل به خدا به اين مهم پرداخت و اين همان سرّ عظمت است، در حالى كه اگر موسى سحرى نيرومندتر در اختيار مى‌داشت كه بدان وسيله به مقابله با سحر ساحران برمى‌خاست يا از ارتش نيرومندى برخوردار مى‌بود و سپس به ستيز با فرعون برمى‌خاست يا توده‌هاى مردمى بيشترى او را پشتيبانى مى‌كردند ديگر اين افتخار و عظمت از آن او نمى‌شد. او با عصايى به رويارويى با جاهليتى مى‌رفت كه ديگران‌