من چيزى را كه به غير خدا شهادت بدهد نمى‌بينم، پس چگونه مى‌توانم بر او شرك ورزم. من جز به خدا شهادت نمى‌دهم. من با تمام صراحت با هر چه شريك خدا قرار مى‌دهيد مبارزه مى‌كنم.

/ 36

[سوره الأنعام (6): آيات 20 تا 24]

الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ يَعْرِفُونَهُ كَما يَعْرِفُونَ أَبْناءَهُمُ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فَهُمْ لا يُؤْمِنُونَ (20) وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى‌ عَلَى اللَّهِ كَذِباً أَوْ كَذَّبَ بِآياتِهِ إِنَّهُ لا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ (21) وَ يَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعاً ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُوا أَيْنَ شُرَكاؤُكُمُ الَّذِينَ كُنْتُمْ تَزْعُمُونَ (22) ثُمَّ لَمْ تَكُنْ فِتْنَتُهُمْ إِلاَّ أَنْ قالُوا وَ اللَّهِ رَبِّنا ما كُنَّا مُشْرِكِينَ (23) انْظُرْ كَيْفَ كَذَبُوا عَلى‌ أَنْفُسِهِمْ وَ ضَلَّ عَنْهُمْ ما كانُوا يَفْتَرُونَ (24)

/ 37

قرآن، عصمت بشر

رهنمودهايى از آيات

حق به مثابه ستون استوارى است كه چون آن را شناختى و بدان اعتراف كردى تكيه گاه تو خواهد بود. اما باطل سرابى است ناپايدار كه جز در خيال كسى كه بدان معتقد است داراى وجودى نيست. پس اوست كه بر تو تكيه مى‌كند و بار سنگينش را بر دوش تو مى‌نهد.

قرآن، همان حق است كه تو آن را مى‌شناسى آن سان كه فرزندانت را