مىآمرزد. زيرا بزرگترين عبادات را در برابر ذات احديت به انجام رسانده است.
وَ ذلِكَ الْفَوْزُ الْمُبِينُ و اين كاميابى آشكارى است.» كشتى آدمى به ساحل سعادت ابدى رسيد و اين به سبب رحمت خداوندى بود.
/ 31
[سوره الأنعام (6): آيات 17 تا 19]
وَ إِنْ يَمْسَسْكَ اللَّهُ بِضُرٍّ فَلا كاشِفَ لَهُ إِلاَّ هُوَ وَ إِنْ يَمْسَسْكَ بِخَيْرٍ فَهُوَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (17) وَ هُوَ الْقاهِرُ فَوْقَ عِبادِهِ وَ هُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ (18) قُلْ أَيُّ شَيْءٍ أَكْبَرُ شَهادَةً قُلِ اللَّهُ شَهِيدٌ بَيْنِي وَ بَيْنَكُمْ وَ أُوحِيَ إِلَيَّ هذَا الْقُرْآنُ لِأُنْذِرَكُمْ بِهِ وَ مَنْ بَلَغَ أَ إِنَّكُمْ لَتَشْهَدُونَ أَنَّ مَعَ اللَّهِ آلِهَةً أُخْرى قُلْ لا أَشْهَدُ قُلْ إِنَّما هُوَ إِلهٌ واحِدٌ وَ إِنَّنِي بَرِيءٌ مِمَّا تُشْرِكُونَ (19)
/ 32
در پرتو ذات كبريايى آدمى رستگار مىشود
رهنمودهايى از آيات
اگر در جستجوى مصالح حقيقى براى خود يا جامعهات هستى، بدان كه زمام همه عالم وجود در دست خداى تعالى است. هر گاه زيانى تو را رسد همه مردم روى زمين اگر گرد آيند جز به اذن خدا، نتوانند برهانندت و اگر خدايت نعمتى