امر انعكاس مثبت ايمان به ربوبيت اوست. خداوند اشياء را آفريده و مسخر فرمان خود ساخته، بر انسان هم واجب است كه در برابر آفرينش متصف به صفت آفرينش و سازندگى و اصلاح باشد نه متصف/ 339 به صفت استهلاك و نابودى و فساد.

وَ لا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلاحِها- و در زمين آن گاه كه به صلاح آمده است فساد مكنيد.» سؤالى كه پيش مى‌آيد اين است كه اين صفت اصلاح گرى را چگونه در وجود خود رشد دهيم؟

جواب اين است كه از طريق دعاء و تقرّب به خدا و اين فرمان اوست كه مى‌گويد

وَ ادْعُوهُ خَوْفاً وَ طَمَعاً- و خدا را از روى بيم و اميد بخوانيد.» بيم از عذاب و سلب نعمت او و اميد به زيادت شدن نعمت او.

إِنَّ رَحْمَتَ اللَّهِ قَرِيبٌ مِنَ الْمُحْسِنِينَ‌- و رحمت خدا به نيكوكاران نزديك است.» كسانى كه روششان فقط اصلاح زندگى خود نيست، بلكه اصلاح مردم هم در نظر دارند بيم از خدا و اميد به خدا صفت احسان كردن در حق يكديگر را در افراد بشر، بيشتر و بيشتر به وجود مى‌آورد.

/ 340

[سوره الأعراف (7): آيات 57 تا 64]

وَ هُوَ الَّذِي يُرْسِلُ الرِّياحَ بُشْراً بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِهِ حَتَّى إِذا أَقَلَّتْ سَحاباً ثِقالاً سُقْناهُ لِبَلَدٍ مَيِّتٍ فَأَنْزَلْنا بِهِ الْماءَ فَأَخْرَجْنا بِهِ مِنْ كُلِّ الثَّمَراتِ كَذلِكَ نُخْرِجُ الْمَوْتى‌ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ (57) وَ الْبَلَدُ الطَّيِّبُ يَخْرُجُ نَباتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَ الَّذِي خَبُثَ لا يَخْرُجُ إِلاَّ نَكِداً كَذلِكَ نُصَرِّفُ الْآياتِ لِقَوْمٍ يَشْكُرُونَ (58) لَقَدْ أَرْسَلْنا نُوحاً إِلى‌ قَوْمِهِ فَقالَ يا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ ما لَكُمْ مِنْ إِلهٍ غَيْرُهُ إِنِّي أَخافُ عَلَيْكُمْ عَذابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (59) قالَ الْمَلَأُ مِنْ قَوْمِهِ إِنَّا لَنَراكَ فِي ضَلالٍ مُبِينٍ (60) قالَ يا قَوْمِ لَيْسَ بِي ضَلالَةٌ وَ لكِنِّي رَسُولٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمِينَ (61)

أُبَلِّغُكُمْ رِسالاتِ رَبِّي وَ أَنْصَحُ لَكُمْ وَ أَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ (62) أَ وَ عَجِبْتُمْ أَنْ جاءَكُمْ ذِكْرٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَلى‌ رَجُلٍ مِنْكُمْ لِيُنْذِرَكُمْ وَ لِتَتَّقُوا وَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ (63) فَكَذَّبُوهُ فَأَنْجَيْناهُ وَ الَّذِينَ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ وَ أَغْرَقْنَا الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا إِنَّهُمْ كانُوا قَوْماً عَمِينَ (64)