اين جهان كارهاى نيكو مى‌كنند./ 317 اينان به بهشت مى‌روند و در آن جاودانه‌اند.

آشكارترين نعمتى كه خداوند اينان را ارزانى داشته نعمت و راحت و روحانيت است و صفا و صميميت ميان آنها. زيرا خداوند هر گونه كينه و حسد و نفاق را از دلشان بركنده. نعمتى ديگر علاوه بر نعم روحانى كه نصيب آنها شده نهرهايى است جارى با آن كيفيت كه در آيات الهى وصفشان آمده. و نعمت سوم خشنودى ايشان است و تحقق همه خواستهايشان و سپاسگزاريشان در برابر پروردگارشان و سپاس خداوند از ايشان كه ندا مى‌دهد اين بهشت ميراثى است كه آنان به پاداش اعمالشان به دست آورده‌اند.

شرح آيات

چگونه مستكبران زيان مى‌كنند؟

[40] إِنَّ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا وَ اسْتَكْبَرُوا- كسانى كه آيات ما را تكذيب كرده‌اند و از آنها روى برتافته‌اند.» كسانى كه آيات خدا را تكذيب مى‌كنند و مى‌پندارند كه اين عمل به شخصيشان خدمت مى‌كند و احساس برترى جويى و عظمت طلبى ايشان را سيراب مى‌كند دو بار زيان مى‌بينند: يك بار به سبب تكذيب آيات خدا، ابواب رحمت و آفاق علم و آستان گشاده حيات را بر روى خود سدّ مى‌كنند. زيرا تكذيب به مثابه زندانى است استوار كه جان والاى آدمى در ميان ديوارهاى ستبر و بلند آن محبوس مى‌ماند. نخستين شرط اتصال به زندگى شناخت آن است. چون شناخت حاصل شد مسخر ساختن زندگى براى اهداف انسان كارى آسان خواهد بود. ولى كسى كه به مرحله شناخت نمى‌رسد و آيات حقيقى را دروغ مى‌شمرد يا حتّى نمى‌تواند اعتراف كند كه در آنجا واقعيتى هست و بر اوست خود را با آن هماهنگ سازد، چگونه مى‌تواند به قلّه شامخ تسخير حيات برسد؟ آرى، چنين كسى نردبانهايى را كه مى‌توانند او را به اوج اعتلا برسانند خود درهم مى‌شكند. اما زيان دوم اين است كه مكان خويش در بهشت از دست مى‌دهند و به درون آتش جهنم درخواهند افتاد.