حقيقتى كه اينان بدان كافر شده بودند و مسخره‌اش مى‌كردند، به يك واقعيت تلخ بدل شد.

[11] رسولان گفتند كه تسليم در برابر طاغوت حرام است و بر انسان است كه بر ضد آن سر بردارد. اين همان حقيقتى بود كه رسولان براى مردم آورده بودند ولى مردم بدان نگرويدند و با استهزاء با آن رو به رو شدند، اكنون نتيجه اين انكار چه شد.

حقيقت به واقع گراييد و طاغوت بر آدمى مسلط شد و زندگى به كامشان تلخ نمود و براى آنان دوزخى افروخت كه تاب تحملش را نداشتند. براى اين كه با اين تجربه عظيم آشنا شويم بر ماست كه به تاريخ مراجعه كنيم.

قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ ثُمَّ انْظُرُوا كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ‌ بگو

در روى زمين بگرديد و بنگريد كه پايان كار تكذيب كنندگان چگونه بوده است.» زندگى‌شان به سبب تكذيب كردنشان حق را و به ريشخند گرفتنشان پيامبران را به دوزخى ملتهب تبديل شد.

/ 25

[سوره الأنعام (6): آيات 12 تا 16]

قُلْ لِمَنْ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ قُلْ لِلَّهِ كَتَبَ عَلى‌ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ لَيَجْمَعَنَّكُمْ إِلى‌ يَوْمِ الْقِيامَةِ لا رَيْبَ فِيهِ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فَهُمْ لا يُؤْمِنُونَ (12) وَ لَهُ ما سَكَنَ فِي اللَّيْلِ وَ النَّهارِ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (13) قُلْ أَ غَيْرَ اللَّهِ أَتَّخِذُ وَلِيًّا فاطِرِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ يُطْعِمُ وَ لا يُطْعَمُ قُلْ إِنِّي أُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ أَوَّلَ مَنْ أَسْلَمَ وَ لا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِكِينَ (14) قُلْ إِنِّي أَخافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (15) مَنْ يُصْرَفْ عَنْهُ يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمَهُ وَ ذلِكَ الْفَوْزُ الْمُبِينُ (16)