معناى واژه‌ها

161 [حنيفا]: ميل كننده از باطل به دين حق.

162 [نسكى‌]: عبادت من و «رجل ناسك» به مرد عبادت پيشه گفته مى‌شود.

164 [و لا تزر]: حمل نكنيد.

[وازرة]: فرد حمل كننده.

[وزر]: سنگينى.

/ 254

پايه‌هاى اساسى آيين يكتا پرستى‌

رهنمودهايى از آيات

پروردگار ما براى اين كه بندگانش را به ايمان و قرآن ترغيب كند براى آنان به رسول خود- رسولى كه او را به راه راست هدايت كرده است- مثل مى‌زند.

كه او بر آيين ابراهيم بود: خط توحيد و نفى شرك. خطى كه هم خط اصلى دين ابراهيم است و هم خط اصلى دين محمد. اين امر، هم در عبادات است و هم در امور مربوط به زندگى و مرگ. بايد شركاء را نفى كرد و در برابر پروردگار جهانيان تسليم شد و اين خود معنى «حنيف» است. اگر بشر از پرستش خداوند منحرف شود، به كجا روى آورد؟ آيا به جاى اللَّه كه پروردگار هر چيزى است ديگرى را برگزيند و گناه حاصل كند؟ اگر او به اكتساب گناه پردازد بارى است كه بر دوش خود حمل مى‌كند و كسى در برداشتن آن يار او نخواهد شد. پس بشر مسئول عمل خويش است و فردا پاداش عمل خويش را خواهد ديد و حقايق به گونه‌اى‌