چيزى تعلق مى‌گيرد كه بشر آن را انبار مى‌كند، نه آنچه قبل از انبار كردن از آن بهره مى‌جويد. و خدا داناتر است.

البته بهره‌جويى از طيبات يعنى چيزهاى حلال بايد كه در حدود نياز باشد نه اسراف ... و اين/ 213 حكم سوم است كه در اين فقره از آيه بيان مى‌شود.

وَ لا تُسْرِفُوا إِنَّهُ لا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ‌- و اسراف مكنيد كه خدا اسرافكاران را دوست ندارد.» چون خدا اسرافكاران را دوست ندارد، پس آنان را يارى نمى‌نمايد و به نعمتشان نمى‌افزايد.

چارپايان و فوايد آنها

[142] علاوه بر ثمراتى كه از زمين مى‌رويد از چارپايان نيز بشر سود مى‌برد چه براى خوردن و چه براى بار بردن و امثال آن. خداى تعالى بشر را توانايى داده تا ستوران را به كار گيرد و از آنها منتفع شود. چارپايان را دو قسم كرده بعضى چارپايان درشت اندامند كه بارهاى گران را از شهرى به شهر ديگرى مى‌برند، چون شتر و بعضى خرد جثه‌اند چون گوسفند كه انسان معمولا از گوشت آن بهره‌مند مى‌شود.

وَ مِنَ الْأَنْعامِ حَمُولَةً وَ فَرْشاً- و نيز چارپايان كه بار مى‌برند يا در خور بار برداشتن نيستند.» كلان جثه‌ها و خرد جثه‌ها.

كُلُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ‌- از هر چه به شما روزى داده است بخوريد.» يعنى استفاده از چارپايان را بر خود حرام مكنيد چنان كه برخى مذاهب قديمه حرام مى‌كردند. ولى از سوى ديگر در خوردن زياده روى منماييد و به اعتبار اين كه حيوانات مسخر شما هستند آنان را ميازاريد و در دادن آب و علف به آنها تنبلى مكنيد يا آنها را براى تجاوز و آزار يكديگر به كار مبريد.

وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّيْطانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ‌- و از شيطان پيروى‌