responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : تفسير هدايت نویسنده : المدرسي، السيد محمد تقي    جلد : 3  صفحه : 16

انجام مى‌گيرد. و اين پيش از آن زمانى است كه در برابر مردم ظاهر شود. چون زمين سبز گرديد آشكار مى‌شود. خداوند است كه هم نهان آن را مى‌داند و هم آشكارش را.

پس علم خدا بر نهان بر علم او به آشكار سبقت دارد. (با وجود آن كه علم خدا را زمان نيست).

خداوند خفاياى دانه را در هنگامى كه املاح زمين بر او تأثير مى‌گذارند مى‌داند و چون اين تأثير و تأثر پايان گرفت دانشمندان كشاورزى از آن خبر مى‌يابند، سپس كشاورزان آن را مى‌بينند.

همچنين خداوند اراده انسان را قبل از آن كه تبديل به عمل شود، مى‌داند و از عوامل مؤثر در آن آگاه است. يك، يك عوامل را مى‌شناسد. طبيعت موقعيتها و ميزان استعداد آدمى را براى رويارويى با آنها يا تسليم در برابر آنها مى‌داند. از اين رو مى‌داند كه آدمى مى‌خواهد در آينده چه كند. و حال آن كه حتى انسان هم از آنچه مى‌خواهد انجام دهد آگاه نيست و اين است معنى اين سخن «عرفت اللَّه يفسخ العزائم و نقض الهمم».

وَ يَعْلَمُ ما تَكْسِبُونَ‌ و از كردارتان آگاه است.» يعنى هر عمل نيك و بد كه انجام مى‌دهيد، در اين زمان يا در آينده. از اين روست كه بايد هر كس دل خويش از عقده‌ها و گرايشهاى ناپسند پاكيزه دارد زيرا پروردگار ما از آن آگاه است و همه جزئيات آن را مى‌داند، هم چنان كه بر آدمى است اعمال ظاهر خود نيز اصلاح كند و مراقب آنها باشد.

/ 16

[سوره الأنعام (6): آيات 4 تا 11]

وَ ما تَأْتِيهِمْ مِنْ آيَةٍ مِنْ آياتِ رَبِّهِمْ إِلاَّ كانُوا عَنْها مُعْرِضِينَ (4) فَقَدْ كَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَمَّا جاءَهُمْ فَسَوْفَ يَأْتِيهِمْ أَنْباءُ ما كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ (5) أَ لَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ قَرْنٍ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ ما لَمْ نُمَكِّنْ لَكُمْ وَ أَرْسَلْنَا السَّماءَ عَلَيْهِمْ مِدْراراً وَ جَعَلْنَا الْأَنْهارَ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهِمْ فَأَهْلَكْناهُمْ بِذُنُوبِهِمْ وَ أَنْشَأْنا مِنْ بَعْدِهِمْ قَرْناً آخَرِينَ (6) وَ لَوْ نَزَّلْنا عَلَيْكَ كِتاباً فِي قِرْطاسٍ فَلَمَسُوهُ بِأَيْدِيهِمْ لَقالَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هذا إِلاَّ سِحْرٌ مُبِينٌ (7) وَ قالُوا لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَيْهِ مَلَكٌ وَ لَوْ أَنْزَلْنا مَلَكاً لَقُضِيَ الْأَمْرُ ثُمَّ لا يُنْظَرُونَ (8)

وَ لَوْ جَعَلْناهُ مَلَكاً لَجَعَلْناهُ رَجُلاً وَ لَلَبَسْنا عَلَيْهِمْ ما يَلْبِسُونَ (9) وَ لَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِنْ قَبْلِكَ فَحاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُوا مِنْهُمْ ما كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ (10) قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ ثُمَّ انْظُرُوا كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ (11)

نام کتاب : تفسير هدايت نویسنده : المدرسي، السيد محمد تقي    جلد : 3  صفحه : 16
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست