تمييز حق از باطل دانست. در چنين حالتى بايد به خدا آفريدگار مردم باز گرديم يعنى كسى كه راه حق به او منتهى مى‌شود تا او ما را به حق راه بنمايد.

شرح آيات

وضوح و تفصيل در كتاب خدا

[114] عالم پر از نظريات متناقض است و زندگى پر از راههاى گوناگون.

انسان يك بار به دنيا مى‌آيد و راه خود را برمى‌گزيند. نظريات و عقايدى را كه مى‌پذيرد خود مسئوليت آنها را هم به گردن مى‌گيرد. مردم نمى‌توانند در اعمال يكديگر داورى كنند زيرا آنها را با يكديگر اختلافهاى گسترده است. پس بايد به نيرويى فراتر متوسّل شويم و آن خداست تا نظر و اعتقاد و راه درست را به ما نشان دهد و ما را به راه راست هدايت كند.

أَ فَغَيْرَ اللَّهِ أَبْتَغِي حَكَماً- آيا داور ديگرى جز خداى طلب كنيم.» خداى تعالى در راهنمايى بر بندگانش بخل نمى‌ورزد. حتى در راهنمايى خود به اجمال اكتفاء نمى‌نمايد، بلكه چون سخن در هدايت مى‌گويد بسى تفصيل مى‌دهد و مطلب را روشن بيان مى‌كند.

وَ هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ إِلَيْكُمُ الْكِتابَ مُفَصَّلًا- و حال آن كه اوست كه اين كتاب روشن را بر شما نازل كرده است.» در آن علم هر چيزى است با توجه به وضع متغير آن و بر حسب مراحل زمانى آن. پس قرآن به اين اكتفاء نمى‌كند كه بگويد ظلم قبيح است، بلكه در انواع ظلم سخن مى‌گويد و عدالت را به تفصيل و وضوح تمام به ما مى‌شناساند.

در اين كتاب ترديدى نيست و آدمى مى‌تواند به راحتى و بدون مشكل به آن ايمان آورد البتّه به شرط آن كه شخص خود ايجاد مشكل نكند و معاند نباشد.

وَ الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ يَعْلَمُونَ أَنَّهُ مُنَزَّلٌ مِنْ رَبِّكَ بِالْحَقِّ فَلا تَكُونَنَّ مِنَ/ 170 الْمُمْتَرِينَ‌- و اهل كتاب مى‌دانند كه به حق از جانب پروردگارت نازل شده است پس از شك آورندگان مباش.»