چنين سرنوشتى بر حذر مى‌دارد.

وَ نَذَرُهُمْ فِي طُغْيانِهِمْ يَعْمَهُونَ‌- و آنان را سرگردان در طغيانشان رها مى‌سازيم.» كس پيرو روش آنها نيست، زيرا اينان سر به طغيان برداشته‌اند. بلكه اندك اندك معيارهاى منافع خود را از دست مى‌دهند و خانه‌هاى خود به دست خود و به دست مؤمنان ويران مى‌كنند.

[111] دليل دروغگويى و نفاقشان اين است كه اگر معجزات و آيات بسيارى هم برايشان نازل شود باز هم ايمان نخواهند آورد.

وَ لَوْ أَنَّنا نَزَّلْنا إِلَيْهِمُ الْمَلائِكَةَ وَ كَلَّمَهُمُ الْمَوْتى‌- و اگر ما فرشتگان را بر آنها نازل كرده بوديم و مردگان با ايشان سخن مى‌گفتند.» حتى بيشتر از اينها، اگر به اذن خدا مردگان به نزدشان آيند تا به صراحت حقايق را پيش چشمانشان بدارند باز هم ايمان نخواهند آورد.

وَ حَشَرْنا عَلَيْهِمْ كُلَّ شَيْ‌ءٍ قُبُلًا ما كانُوا لِيُؤْمِنُوا إِلَّا أَنْ يَشاءَ اللَّهُ وَ لكِنَّ أَكْثَرَهُمْ يَجْهَلُونَ‌- و هر چيز را دسته دسته نزد آنان گرد مى‌آورديم باز هم ايمان نمى‌آورند. مگر اين كه خدا بخواهد و ليكن بيشترشان جاهلند.»

/ 162

[سوره الأنعام (6): آيات 112 تا 113]

وَ كَذلِكَ جَعَلْنا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا شَياطِينَ الْإِنْسِ وَ الْجِنِّ يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلى‌ بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُوراً وَ لَوْ شاءَ رَبُّكَ ما فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَ ما يَفْتَرُونَ (112) وَ لِتَصْغى‌ إِلَيْهِ أَفْئِدَةُ الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ وَ لِيَرْضَوْهُ وَ لِيَقْتَرِفُوا ما هُمْ مُقْتَرِفُونَ (113)