خوشههايى سر فرو هشته.» تا تو بتوانى به آسانى از ميوههاى آن بچينى
و از زيباييهاى آن بهرهمند شوى و از ديگر فوايد آنها برخوردار گردى.
وَ جَنَّاتٍ مِنْ أَعْنابٍ وَ الزَّيْتُونَ وَ الرُّمَّانَ
مُشْتَبِهاً وَ غَيْرَ مُتَشابِهٍ- و نيز بستانهايى از تاكها و زيتون و
انار همانند و غير همانند.» لحظه تولد زندگى لحظهاى خوش و پر شكوه. از اين لحظه
هر كس به سادگى معنى زندگى را در مىيابد و بر حكمت و نظام آن آشنا مىشود و هم از
مطالعه عجايب آن به علم و قدرت خدا آگاه مىشود. از اين رو خداوند از ما خواسته
است كه اين لحظه را مورد توجه و نظر قرار دهيم.
انْظُرُوا إِلى ثَمَرِهِ إِذا أَثْمَرَ وَ يَنْعِهِ-
به ميوههايش آن گاه كه پديد مىآيند و آن گاه كه مىرسند بنگريد.» اما درك اين
حقايق و عبرت گرفتن از اين اسرار و عجايب آن نيازمند به ايمان است زيرا بدون ايمان
نظر بشر منحصر و محدود به عين ماديات مىشود و از آنچه وراى آن است ديده فرو
مىبندد.
إِنَّ فِي ذلِكُمْ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ
در آنها عبرتهاست براى آنان كه ايمان مىآورند.» حضرت امير المؤمنين على عليه
السلام كه الگوى واقعى و راستين يك انسان مؤمن است مىگويد
من به هيچ چيز نمىنگرم جز آن كه خدا را پيش از آن و بعد از آن و با
آن مىبينم.