چگونه شيطان براى ما راه ضلالت و افتراء و انحراف را در مقابل راه
يكتاپرستى مىگشايد و حال آن كه خداى يكتا همان كسى است كه دانه و هسته را آفريده
و مردگان را زندگى مىبخشد و زندگان را مىميراند و چرا صبحگاهى از دل تاريكى
مىافزود و شب را جايگاه امن و آسايش موجودات زنده قرار مىدهد و روز را براى كار
و فعاليت ايشان. اين شب و روز طبق نظام دقيقى است كه او مقرر داشته و تحت فرمان و
منيت او در حركتند.
هر يك از ستارگان را مدارى است و حركتى معين بر اساس حكمت بالغه او،
كه جز اهل علم و معرفت به كشف اين حقايق نايل نمىآيند ولى با اين همه راز و حكمت
آن نمىدانند و مىپرسند اگر مىتوانيم در تاريكى شب به راهنمايى ستارگان راه خود
بيابيم و به مقصد رسيم. چگونه است كه آيات درخشان او ما را به وجود خدا راه
نمىنمايند؟
اگر بشر به پيدايش و زايش خود نظر كند كه چگونه خدا همه افراد بشر را
از يك تن واحد به وجود آورده و از آنان برخى به زندگى خود ادامه دهند و برخى
مىميرند، و چرا آن مىميرد و اين زندگى مىكند، در مىيابد كه ما وراء مرگ و
زندگى چيزى است كه/ 141 بر حكمت بالغه پروردگار ما و قدرت او دلالت مىكند.
خداى تعالى باران فرستاد و به بركت آن انواع مختلف نباتات پديد آورد،
از صحراهاى علف پوش تا نخلستانها و تاكستانها و زيتون زارها و باغهاى انار، برخى
همانند هم و برخى مختلف. انسان هم چنان چشم به راه رسيدن ميوههاست و چون