خدا است، و خدا به آنچه مى‌كنند بينا است.» [164] آن رهبرى كه به توسط رسول اللَّه اداره مى‌شود، هرگز با رهبريهاى جاهليت مقايسه نمى‌شود كه تبليغات مغرضانه را پراكنده مى‌كند، و بر امت است كه از واقعيت اين هر دو رهبرى و طبيعت شايعات مغرضانه آگاه شود، و به دنبال سخن هر زبانبازى كه جز صناعت تزيين كلام دروغ و گفتار باطل چيزى نمى‌داند نرود.

بر امت است كه در هنگام ارزيابى اين شايعات (و مخصوصا در اوضاع و احوال شكست خوردن) تفكر كند كه رسول اللَّه كيست و رسالت او چيست و دشمنان او كيانند؟

«لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَسُولًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِهِ وَ يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ إِنْ كانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلالٍ مُبِينٍ‌- خدا بر مؤمنان منت نهاد، چه در ميان ايشان پيامبرى از خودشان برانگيخت كه آيات او را بر ايشان بخواند و پاكشان كند و به آنان نويسندگى و فرزانگى آموزد، با آنكه پيش از آن در گمراهى آشكار بودند.» اين است رسول خدايى كه خدا او را همچون نعمتى براى مؤمنان به ايشان مخصوص گردانيد، و او را به رسالت خود مبعوث كرد تا آنان را بر اساس پرهيزگارى تربيت كند و به ايشان دستور ثابت زندگى و نظام حيات متغير (كتاب و حكمت) را بياموزد، و آنان را از گمراهى سابق بيرون آورد و به نور هدايت رهبرى كند.

پس آيا درست است كه اشاعات مغرضانه‌اى در حق او پذيرفته شود كه از رهبريهاى جاهليت سرچشمه گرفته است؟

مردم نيازمند به فهميدگى خاصى براى ارزش گذاشتن به سخنهايى هستند كه مى‌شنوند، مخصوصا اين كه طاغوتان و ستمگران در هر دوره كلام باطل را براى بر حق نشان دادن ستمگريهاى خود بر مردم به خدمت مى‌گيرند، و با كسانى كه انديشه اصلاح در سر دارند محاربه مى‌كنند. و اگر مردم به آنجا نرسند كه بتوانند ارزشها را به صورت درست قيمت گذارى كنند، هرگز از شرّ طغيان و ظلم خلاص‌