شخص را به شكرگزارى برمى‌انگيزد، و بنا بر اين شخص روزه‌دار از دو شادى برخوردار است

يكى شادى هنگام افطار، و ديگرى شادى هنگام ملاقات ملك جبّار.

رمضان و دعا

[186] شهر رمضان مناسب با دعا است، و به همين سبب قرآن در اين جا از لزوم ارتباط يافتن آدمى با آفريدگار خود از طريق دعا سخن مى‌گويد

«وَ إِذا سَأَلَكَ عِبادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ‌- و اگر بندگان من از تو چيزى درباره من پرسند، (بگو كه) من نزديكم و چون مرا بخوانند اجابت مى‌كنم» اگر دعوت و خواندن حقيقى تنها و متوجه به خدا باشد و در آن شرك و ريا نباشد، خدا بدون شك دير يا زود آن را اجابت مى‌كند.

«فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي‌- پس از من بخواهند،» و به اوامر خدا عمل كنند تا خدا جزاى هر نيكى را ده برابر بدهد.

«وَ لْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ‌- و به من ايمان داشته باشند، باشد كه راه يابند.» استجابت دعوت خدا از ايمان آغاز مى‌شود، پس چون بنده ايمان خود را به خدايش خالص براى او كند، اين ايمان او را به اجراى واجبات خدا برمى‌انگيزد و بنا بر اين پروردگارش دعاى او را مستجاب مى‌كند.

از همين روست كه دعاهاى مأثور تاجى از طلب آمرزش در آغاز خود دارد، چرا كه استغفار/ 334 آدمى را به جايگاه مقدس ايمان مى‌آورد و در نتيجه خدا دعاهاى او را مستجاب مى‌كند.

از احكام روزه‌

[187] احكام روزه فراوان است، ولى آشكارترين آنها خوددارى از