وَ إِنَّ لَكُمْ فِي الْأَنْعامِ لَعِبْرَةً
و براى شما در انعام و چارپايان عبرت و پندى است.» كه از طريق نظر كردن در آنها و
تدبر در كارهاشان، به هدف از پيدايش آنها آگاه مىشويم، ولى چگونه؟
نُسْقِيكُمْ مِمَّا فِي بُطُونِهِ مِنْ بَيْنِ فَرْثٍ وَ دَمٍ-
مىنوشانيم به شما از آنچه در شكمهاشان، از ميان سرگين و خون بيرون مىآيد.» فرث
غذايى است كه از معده به رودهها راه يافته است تا پس از جذب جوهر غذايى آن و
انتقال آن به جگر داخل در جريان خون شود و به مصرف تغذيه همه ياختههاى بدن برسد و
باقيمانده آن در چارپايان به نام سرگين از بدنشان خارج شود.
لَبَناً خالِصاً شيرى خالص را.»/ 88 خالص و پاك از
آلودگيها و جرثومهها، سائِغاً لِلشَّارِبِينَ-
كه گوارا است براى نوشندگان،» و در آن به سبب خالص بودنش فايده و لذت وجود دارد و
به همين سبب براى طبع بشرى گوارا است و آن را دوست مىدارد.
[67] و آيتى ديگر ميوههاى سودمند همچون خرما و انگور تازه است و
آنچه از آنها از كشمش و خرما و مشتقات ديگر به دست مىآيد.
وَ مِنْ ثَمَراتِ النَّخِيلِ وَ الْأَعْنابِ تَتَّخِذُونَ مِنْهُ
سَكَراً وَ رِزْقاً حَسَناً إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ-
و از ميوههاى درختان خرما و انگور شراب و سركه و روزى نيكو به دست مىآوريد و در
اين براى كسانى كه تعقل كنند آيتى است.» در اين شك نيست كه ميوههاى خرما و انگور
از لحاظ خوشمزگى بهترين رزق و خوراك محسوب مىشوند، و درباره «سكر» ميان علما
اختلاف نظر وجود دارد و بهترين سخن در اين باره مأثور از ابن عباس است كه گفت:
«سكر حاصلى