/ 43 [28] و آيا كافران كسانى هستند كه با زبانهاى خود حق را انكار
مىكنند، يا اين كه هر مستكبر نسبت به حق و ستمگر بر جان خويش با چنين عذابى رو به
رو خواهد شد؟
الَّذِينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلائِكَةُ ظالِمِي أَنْفُسِهِمْ-
آنان كه فرشتگان در حالى جان را از ايشان باز مىستانند كه بر خود ستم روا
مىدارند.» اما كسانى كه پيش از رسيدن هنگام مرگ توبه كرده باشند وضعى ديگر دارند.
فَأَلْقَوُا السَّلَمَ ما كُنَّا نَعْمَلُ مِنْ سُوءٍ-
خود را تسليم مىكنند (و مىگويند كه) ما كار بدى انجام ندادهايم.» در صورتى كه
پيش از اين لحظه به استكبار مىپرداختند و خود را برتر از حق و برتر از مسئوليت و
قانون مىپنداشتند و مردمان را مستضعف نگاه مىداشتند، بايد بدانند كه
بَلى إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ-
(نه چنين است و) خدا به آنچه مىكرديد دانا است.» استكبار با ستم كردن بر مردمان و
خوار و حقير شمردن ايشان آغاز مىشود، و گاه يكى از مردمان پست در ميان ايشان در
برابر كسى كه از او پستتر است چنين مىكند، و در حديثى مأثور از امام أمير
المؤمنين (عليه السلام) آمده است كه
«هر كس كه بر اين اعتقاد باشد كه او بر ديگرى برترى دارد، از
مستكبران است».
پس من گفتم: حتى اگر چنان باشد كه چون آن ديگرى را در حال مرتكب شدن
به گناهى ببيند و چنين بگويد باز هم چنين است؟ و او گفت
«هيهات هيهات، چه ممكن است كه خدا گناه او را بخشيده باشد، و تو
بايستى براى پس دادن حساب بر پاى ايستى، آيا داستان جادوگران و موسى را
نخواندهاى؟» [29] در آن هنگام به سوى درهاى جهنم رانده مىشوند، و هر يك از آنان