چه كس شايسته پرستيده شدن است؟ آيا آن كس است كه آفريد و نعمت بخشيد
و آمرزيد و مهربانى نمود، يا آن كس كه مگسى را نيافريد؟ درس گذشته در اين باره سخن
مىگفت.
اينك تكرار مىكنيم و مىپرسيم كه پرستيده شدن شايسته كيست؟ خدايى كه
از آشكار و نهان خبر دارد، يا آن كسان كه مشركان آنها را خدا مىخوانند، از بتانى
كه خود آفريدهاند و هيچ چيز را نيافريدهاند؟ و تنها اين نيست كه از پنهان بىخبر
باشند، بلكه از نعمت زندگى هم بهرهاى ندارند، و عقل و شعورى ندارند تا در روز
قيامت برانگيخته شوند؟! خدا خالق و پروردگار همه چيز و همه كس است، كه تنها و
بىشريك است، اما مشركان به آخرت ايمان ندارند و سبب اين است كه دلهاى ايشان منكر
حق است و پذيرفتن حق براى آن دلها دشوار، و نيز بدان جهت به جستجوى علو و برترى
برخاسته و گرفتار استكبار شدهاند.
خداوند متعال از آشكار و نهان آنان آگاه است، و خدا مستكبران و
خودبزرگبينان را كه هواى برترى در زمين در سر دارند، و با فهم و اصرار به مخالفت
با حق برمىخيزند، دوست نمىدارد، و به همين سبب حقى را كه از جانب خدا بر ايشان
فرود آمده است كوچك مىشمارند، و مىگويند كه آن افسانههاى پيشينيان است.
/ 38 اين گونه كسان سنگينى گناهان خويش را بر دوش دارند بدون آن كه
عذر