نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ عَلى‌ قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنْذِرِينَ‌- آن (قرآن) را روح الامين بر قلب تو فرود آورد تا از بيم دهندگان بوده باشى». (193/ الشعراء).

پس روح كيست و از كجا مى‌آيد و چه كس او را روانه مى‌سازد؟

وَ يَسْئَلُونَكَ عَنِ الرُّوحِ قُلِ الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّي‌- و از تو درباره روح پرسش مى‌كنند، بگو: روح آفريده به فرمان پروردگار من است.» اين روح، فرشته‌اى از فرشتگان خدا و آفريده او است، و همو است كه در شب قدر فرود مى‌آيد و پروردگارمان مى‌گويد تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ فِيها- فرشتگان و روح در آن (شب) فرود مى‌آيند» و همو است كه خدا به وسيله او پيامبران را به راهشان هدايت مى‌كند و از جبرييل و ميكاييل بزرگتر است، و بدين گونه در احاديث از او سخن رفته و بعضى از آنها چنين افزوده‌اند

«هفتاد هزار چهره دارد، هر چهره هفتاد هزار زبان كه با همه آنها به تسبيح خدا مى‌پردازد». [25] بعضى از مفسران بر آنند كه مقصود از روح در اين جا روح آدمى و موجودات زنده است، ولى سياق نشان مى‌دهد كه منظور از آن همان روح القدس است، مگر نه آن است كه سخن پيوسته درباره قرآن است و آن را روح الامين نازل كرده بوده است، آرى نمى‌توانيم مقصود از روح را روان انسان و همه زندگانى بدانيم، چه حتى ارواح فرشتگان نيز زندگى را از آن روح اقتباس مى‌كنند، و روح واسطه‌اى ميان انسان و زندگى است، و عقل سايه‌اى از سايه‌هاى روح است، و روح واسطه‌اى ميان آدمى و زندگى و علم بشرى جزئى از علم روح يعنى اين فرشته بزرگ است، و بدين گونه حديثهاى روايت شده از مصادر وحى در معنى روح متفاوت شده، و در آن صورت كه بعضى از آنها را مى‌بينيم كه در فرشته بزرگ بودن آن تأكيد مى‌كنند، بعضى ديگر آن را روح انسان مى‌شمارند، و واقع امر آن است كه اين هر دو معنى از منبع نور واحدى سرچشمه مى‌گيرند، پس بياييد تا با هم به خواندن بعضى از اين نصوص بپردازيم