نصرت و يارى خدا

[80] وَ قُلْ رَبِّ أَدْخِلْنِي مُدْخَلَ صِدْقٍ وَ أَخْرِجْنِي مُخْرَجَ صِدْقٍ‌- و بگو: پروردگارا! مرا از در ورودى شايسته داخل كن و از در خروجى شايسته بيرونم آر.» التزام به صدق و راستى در ايستارها، در هر مدخل و مخرجى از آنها از مهمترين واجبات رسول و رساليان است، و بدان سبب كه اين احتمال مى‌رود كه انسان داخل چيزى شود كه خدا آن را نمى‌پسندد، يا از چيزى خارج شود كه خدا آن را دوست مى‌دارد، پس نيازمند به مانع و حاجزى است كه او را از انحراف منع كند، و اين حاجز از جانب خداوند متعال فراهم مى‌شود، و مراد از اين آيه آن است كه

پروردگارا! مرا صادقانه در امور داخل كن، و/ 287 صادقانه از آنها بيرون آر.

وَ اجْعَلْ لِي مِنْ لَدُنْكَ سُلْطاناً نَصِيراً- و از جانب خودت قدرتى يارى دهنده به من عطا كن.» هنگامى كه آدمى ملتزم به واجبات شرعى باشد، و شخصيت قرآنى خويش را تجسم بخشد، در سايه رحمت خدا در زمين قرار مى‌گيرد، و از جانب خداوند سبحانه و تعالى صاحب قدرت و سلطه مى‌شود، و طبعا اين سلطان و قدرت مادى نيست، بلكه سلطه‌اى ربانى و رحمانى است، و خدا كسانى را از مؤمنان و فرشتگان به يارى او برمى‌انگيزد.

اگر خواستار آنى كه پيشوا شوى، خود را اصلاح كن و با خدا باش، بدان جهت كه هر كس با خدا باشد خدا با او است.

در وصيت و سفارش امام حسن (ع) به جنادة آمده است

«اى جنادة! هر كس كه خواستار عزت بدون عشيره و خويشاوندان، و هيبت و شكوه بدون سلطان باشد، بايد از خوارى نافرمانى و معصيت خدا به نيرومندى و عزت طاعت او خارج شود».

اگر مسلمانان به اين آيه كريمه عمل كنند، آنان را از آنچه كه در دستهاى‌