قرار داده است بگذرد، تا بصر و بصيرت او بر جاى بماند، و در آخرت كور محشور نشود، و به هيچ كس اجازه آن را ندهد كه سبب كورى او شود.

رسول به چالش و مبارزه با فشار مى‌پردازد

[73] و هر انسان مسئول بصيرت و بينايى خويش است تا شيطان حجابى در برابر آن پديد نياورد، و او را از خط راستى كه برگزيده است بر اثر پايمال شدن در برابر فشارها منحرف نسازد، و رسول خدا (ص) به همين گونه در برابر فشارهايى كه پيروان شيطان بر او وارد مى‌آوردند تا به تغيير رسالت بپردازد ايستادگى مى‌كرد.

تعبير قرآنى در بيان اندازه چگالى فشارهايى كه صاحب هدايت با آنها رو به رو مى‌شود، بسيار رسا و بليغ است، حتى در مرد بزرگى كه امام على (عليه السلام) از او توصيف مى‌كند تأثير كرده و چنين گفته است

«درود فرست بر آن كس كه راهنماى تو در شب بسيار تاريك است و اسباب تو را با ريسمان طويل شرافت در دست دارد و عشيره‌اى بس درخشنده دارد و از آغاز، قدمى بغايت ثابت و نيز بر خاندان برگزيده او درود فرست».

و پروردگار ما در ضمن اشاره كردن به اين فشارها مى‌گويد

وَ إِنْ كادُوا لَيَفْتِنُونَكَ عَنِ الَّذِي أَوْحَيْنا إِلَيْكَ‌- و نزديك بود كه (كافران) تو را درباره آنچه به تو وحى كرده‌ايم بفريبند.» كافران و مشركان در آن مى‌كوشيدند كه رسول را فريب دهند، و او را از آنچه خدا به او وحى كرده است،/ 280 با وسوسه و تشكيك و ترساندن و وارد آوردن فشارهاى اجتماعى و روانى دور سازند.

لِتَفْتَرِيَ عَلَيْنا غَيْرَهُ‌- تا چيز ديگرى را (به جاى وحى) به دروغ به ما نسبت دهى.» هدفشان تنها اين نبود كه تو را از رسالتت دور سازند، بلكه مى‌خواستند اين رسالت را براى مصالح خويش در اختيار خود درآوردند، زيرا كه چنان مى‌انديشيدند كه اگر تو را از دين خودت دور كنند، امكان آن هست كه به آن بازگردى، ولى‌