تنها چيزهايى را احساس مى‌كند كه با چشم مى‌بيند و در زندگى روزانه گرفتار آنها مى‌شود، در صورتى كه در خوابها كه حسهاى ديگر از كار مى‌افتد اين حس ششم فعال باقى مى‌ماند و به وسيله آن شخص امورى را مشاهده مى‌كند، و بسيار اتفاق مى‌افتد كه خداوند متعال انسان را از آينده و امور متعددى در حالت خواب بيم مى‌دهد و بر حذر مى‌دارد، چيزى كه هست بيشتر افراد بشر، به سبب گرفتار شدن به فريب دنيا و نعمتهاى خدا در آن، از رؤياى خود بهره‌اى به دست نمى‌آورند، و نه از خطرى كه آنان را در ميان گرفته است، و شايد در آيه اشاره‌اى به اين نعمت كرده باشد.

/ 255 وَ إِذْ قُلْنا لَكَ إِنَّ رَبَّكَ أَحاطَ بِالنَّاسِ‌- و در آن هنگام كه به تو گفتيم كه پروردگارت بر مردمان احاطه دارد.» از لحاظ علم و قدرت.

وَ ما جَعَلْنَا الرُّؤْيَا الَّتِي أَرَيْناكَ إِلَّا فِتْنَةً لِلنَّاسِ‌- و رؤيايى را كه به تو نشان داديم جز براى فتنه و آزمايش مردمان قرار نداديم.» وَ الشَّجَرَةَ الْمَلْعُونَةَ فِي الْقُرْآنِ‌- و درخت لعنت شده در قرآن.» يعنى اين آيه را اشاره‌اى به شجره ملعونه قرار داديم

وَ نُخَوِّفُهُمْ فَما يَزِيدُهُمْ إِلَّا طُغْياناً كَبِيراً- و آنان را بيم مى‌دهيم و چيزى جز يك گردنكشى بزرگ بر ايشان نمى‌افزايد.» خداى تعالى در آيه‌اى كه پس از آن آمده است مى‌گويد وَ إِذْ قُلْنا لِلْمَلائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ قالَ أَ أَسْجُدُ لِمَنْ خَلَقْتَ طِيناً- و چون به فرشتگان گفتيم كه به آدم سجده كنيد چنين كردند مگر ابليس كه گفت: آيا من به كسى سجده كنم كه او را از گل آفريده‌اى؟!».

حالت غرور و برترى‌جويى و تكبر بر مؤمن و بر آيات بيم دهنده خدا، اين همه برخاسته از يك خطاى قديمى است كه پدر ما آدم (ع) مرتكب آن شد، و ابليسى كه به فرمان خدا سجده نكرده بود او را بر اين خطا برانگيخت، و همين تا كنون بر غرور و كبر انسان مى‌افزايد.