تأييد مى‌كند، و در شب قدر همراه با فرشتگان ديگر به زمين مى‌آيد، و قولى ديگر آن است كه: «روح كلمه حيات و زندگى است كه خداوند سبحانه و تعالى به چيزها القا مى‌كند و خواست و مشيئت او را مى‌پذيرند، و القاء و فرو فرستادن آن را به پيامبر خويش ايحاء يعنى وحى كردن شمرده و در اين باره چنين گفته است كه

وَ كَذلِكَ أَوْحَيْنا إِلَيْكَ رُوحاً مِنْ أَمْرِنا- و بدين گونه روحى از امر خودمان را به تو وحى كرديم»، [1] پس وحى به معنى كلام و سخن پوشيده است و فهماندن آن از راه ايماء و اشاره صورت مى‌گيرد، و القاء و تلقين كلمه او تعالى- كلمه حيات- به قلب پيامبر (ص) وحيى از روح به سوى او است». [2] و اگر روح فرستاده باشد، حرف «باء» در اين جا به معنى استعانت است، يعنى كمك يافته و تأييد شده به وسيله روح، ولى در صورتى كه روح جوهر رسالت تركيب شده از نور علم و هدايت بوده باشد كه به گفته خداوند سبحان بشر را زنده مى‌كند اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذا دَعاكُمْ لِما يُحْيِيكُمْ‌- چون خدا و فرستاده‌اش شما را به چيزى بخوانند كه زنده‌تان مى‌سازد، آن خواندن و دعوت را استجابت كنيد و بپذيريد»، در اين صورت روح به معنى نورى مى‌شود كه فرشتگان از آسمان به زمين مى‌آورند، و اين معنى نيز به اين گفته خداى تعالى نزديك است كه/ 20 يُلْقِي الرُّوحَ مِنْ أَمْرِهِ عَلى‌ مَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ‌- روح امر خويش را بر هر كس از بندگانش كه بخواهد القا مى‌كند».

مِنْ أَمْرِهِ‌- از فرمان خود را،» و فرشتگان به فرمان خدا روانه مى‌شوند و بنا بر ميل خود چنين نمى‌كنند، و به همين جهت بر بندگان برگزيده خدا فرود مى‌آيند.

عَلى‌ مَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ‌- بر هر كس از بندگانش كه بخواهد.» پس رسولان بندگان خدايند نه نيم خدا، و اما محتوا و جوهر رسالت از اين‌