رسالت پروردگار خويش براى مردم است فرود مىآيند و آنان را به ضرورت
يكتاپرستى و فرمان دادن به پرهيزگارى بيم مىدهند. و هيچ كس نمىتواند از پاداش و
كيفر بگريزد، بدان جهت كه آفرينش آسمانها و زمين بر اساس حق استوار است، و هيچ
الاهى نيست كه بشر را از عذاب خدا كه برتر و بالاتر از آن است كه ايشان شريكى براى
او قائل شوند، برهاند.
/ 18 كيست كه بر خدا استكبار نشان دهد؟! او همين انسانى است كه اصل
آفرينش او از نطفه است، و همو است كه با كمال بيشرمى به جدال كردن درباره حقايق
ادامه مىدهد، و على رغم آن كه پيوسته نيازمند به نعمتهاى خداوند متعال است چنين
مىكند؛ پس اين چار پايانى كه خدا آنها را براى انسان آفريده و از آنها خود را گرم
مىكند، و سودمند مىشود، و از بعضى از آنها مىخورد و وسايل آرايش و رفتن به
سرزمين ديگرى را فراهم مىكند كه رفتن با پايش بدان جا سخت ناراحت كننده است، اين
همه نشانههايى از رحمت و رأفت خدا به بشر است، و بدان گونه كه پروردگار اسب و
استر و خر را براى سوار شدن بر آنها و از آنها آرايشى براى خود فراهم آوردن است
آفريده و آنها را از نعمتهاى آشكار قرار داده، نعمتهاى باطن و پنهانى نيز وجود
دارد، و خدا است كه نعمتها را فراهم ساخته و برنامههايى مفصل براى سودمندى از
آنها برقرار ساخته و به فضل خود راه مستقيم براى دست يافتن به آنها را براى ما
بيان كرده، ولى هرگز ما را به آن مجبور نساخته است كه به وسيله آنها نقل و انتقال
پيدا كنيم، و اگر خدا بخواهد همه مردمان را هدايت خواهد كرد.
شرح آيات
ميان آفريدن و فرمان دادن
[1] آشكار است كه امر و فرمان خدا نوآورى و ايجادى است كه به وسيله
اراده او صورت اتمام پيدا مىكند، و قرآن از آن با كلمه- كن (باش)- تعبير مىكند
مىگويد
إِنَّما أَمْرُهُ إِذا أَرادَ شَيْئاً أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ
فَيَكُونُ- امر او چنان است كه چون