غروب خورشيد فقاهت - اسلامى، غلامرضا

نام کتاب : غروب خورشيد فقاهت نویسنده : اسلامى، غلامرضا جلد : 1 صفحه : 32

و در ماه‌هاى رمضان و ذى الحجه خصوصاً اهتمام ايشان به زندگى فقرا و ايتام، بيشتر مى‌شد، ليستى از فقراء نجف نزد ايشان بود كه هر ماه هزينهء زندگى آنان را از طريق وكلاء خود مى‌فرستادند و خود نيز سرپرستى بسيارى از خانواده‌هاى زندانيان و مفقودين و شهيدان جريانات عراق را بر عهده گرفته بود و نيز صرف حقوق شرعى در جهت رفع نيازمندى‌هاى سادات نخاوله در مدينه و شيعيان لبنان را اجازه داده بودند.

گذشت و كرامت نفس

( «وَ الْكاظِمينَ الْغَيَْظَ وَ الْعافينَ عَنِ الّناسِ وَ اللهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنينَ»[1] ) آيت الله فقيد در طول زندگى خود اين آيهء كريمه را سرمشق خويش قرار داده بود به طورى كه مكرّر ديده شد در مقابل اذيت و آزارهايى كه از طرف حسودان و مخالفان بر ايشان وارد شد از معظم له جز خير و احسان ديده نشد. و عليرغم تهمت‌هاى ناروائى كه از طرف جاهلان و مغرضان به ساحتش وارد شد وى خم به ابرو نياورده و كرامت نفس خود را بارها نشان داده كه قرآن مى‌فرمايد:«و اذا خاطبهم الجاهلون قالوا سلاماً»[2].

كمال استفاده از اوقات

جناب آقاى شيخ ابراهيم نصيراوى مى‌گويد:
ايشان تا نيمه‌هاى شب بيدار مانده و مشغول مطالعه بودند، سپس كمى خوابيده و پس از آن (يك ساعت و نيم) به اذان صبح بيدار شده و به تهجّد و قرائت قرآن و عبادت مى‌پرداخت.

[1] . سورهء آل عمران (128).

[2] .سوره شعراء، (64)

نام کتاب : غروب خورشيد فقاهت نویسنده : اسلامى، غلامرضا جلد : 1 صفحه : 32

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست