سؤال شیعیان در مورد حق امام بر مردم

امام باقر علیه‌السلام فرموده است: هیچ نکبت و حادثه نامطلوبی دامن‌گیر آدمی نمی‌شود مگر به سبب گناه.
امام صادق علیه‌السلام فرمودند: روزی گروهی از مردم خدمت پدر بزرگوارم امام محمد باقر علیه‌السلام آمدند و از ایشان سؤال کردند: یابن رسول الله حق امام و راه خدمتگزاری به او چیست؟ فرمود: حق امام آن است که وقتی به مجلسی بیایند تعظیم، تکریم، توقیر و نهایت ادب را نسبت به او به جای آورند و هر چه بگوید از او اطاعت کنند و آنچه بر امام واجب است آن است که شما را هدایت کند و از گمراهی و اضلال به قوام و شریعت مستقیم فرا خواند و از خصوصیات امام آن است که هیچ یک از شما را قدرت آن نباشد که به خاطر هیبت و اجلالی که دارد اختصاصات بشره‌اش را بفهمید، به سبب اینکه پیامبر صلی الله علیه و آله این چنین بوده و امام نیز همین گونه است. سپس آن جماعت عرض کردند. یابن رسول الله، امام شیعیان و دوستان خود را می‌شناسد؟ حضرت فرمود: بلی شما از شیعیان من هستید: عرض کردند: یابن رسول الله بر صدق این مسئله علامتی و نشانه‌ای می‌خواهیم. حضرت فرمود: می‌خواهید خبر بدهم از نام‌های شما و نام پدران و مادران و قبیله شما؟ گفتند: بلی یابن رسول الله، حضرت نام یکک آنها و پدران و مادران و قبیله‌اشان را ذکر فرمودند. گفتند: یابن رسول الله درست فرمودید. حضرت فرمود: می‌خواهید خبر دهم به شما که برای چه نزد من آمده‌اید؟ گفتند: بلی یابن رسول الله. فرمود: آمده‌اید سؤال کنید که منظور از این آیه چیست که شجره اصلها ثابت و فرعها فی السماء؟ گفتند: درست است یابن رسول الله. حضرت فرمود: آن شجره ما اهل‌بیت رسالت هستیم و ما به هر کدام از شیعیان خود که صلاح باشد علم و حکمت عطا می‌کنیم. بعد از آن حضرت فرمود: ای جماعت به این نشانه‌ها و علامت‌ها قانع هستید یا اینکه برای شما علامت‌های دیگری بیان کنم؟ گفتند: یابن رسول الله قانع شدیم و خداوند متعال را به خاطر این دیدار سپاسگزاریم.